Zomervakantie camping Hell Fügen
Vakantie 2006, Zillertal, we verblijven op onze favoriete camping Hell in Fügen.
Het verslag is de eerste die door ons gemaakt is daarom niet zo uitgebreid als in de daar op volgende jaren. Alle begin is moeilijk maar toch vinden wij dat dit verslag op onze website thuis hoort.
Vorig jaar zijn we met onze vrienden Jan en Paula in juni naar Oostenrijk en Kroatië geweest. De bedoeling was om daarom deze zomer met elkaar een weekend te gaan kamperen. Omdat het enige weekend wat uit kwam het eerste weekend van onze vakantie was starten wij dit jaar voor het eerst onze vakantie in Nederland. Na het weekend vertrekken we naar ons geliefde Zillertal en staan zoals altijd op Camping Hell. Hoe de rest van de vakantie verloopt kan je lezen in ons reisverslag.
Vrijdagochtend 11 augustus,
De laatste spullen in de caravan en auto gepakt en klaar voor vertrek naar camping de Luttenberg in Overijssel. Hier brengen we de eerste twee nachten van de vakantie door samen met Jan en Paula die op hun beurt weer neef(je) Yorik uitgenodigd hebben. Simpelweg omdat wij geen gezamenlijk weekend konden plannen starten wij dit jaar voor het eerst onze zomervakantie in Nederland.
Zondag 13 augustus 2006
Na twee dagen van echt Hollands weer, regen maar ook zon en temperaturen van 24 graden gaan Jan en Paula weer richting Purmerend en vertrekken wij richting Oostenrijk. De bedoeling is om drie weken in ons favoriete Alpenland te blijven maar de afspraak is wel dat bij slecht weer we richting Kroatië gaan. Tenslotte is 1 verregende vakantie in juni voldoende! Na een uitgebreid ontbijt en koffie rijden wij via A1, A31 en A3 naar Girod (Montabaur) om op Camping Eisenbachtal de nacht door te brengen. Deze camping ligt in een biotoop waar de zeldzame ijsvogel nestelt. De omgeving nodigt uit tot wandelen en fietsen. Regen en zonneschijn zorgen voor onderstaande mooie foto!
Maandag 14 augustus
Klokslag 9.00 uur rijden wij weg bij onze overnachting camping. De bedoeling is om vandaag reeds de eindbestemming in het Zillertal te bereiken. Normaal moet dat goed te doen zijn het is ongeveer 550 km. Onderweg tijdens een koffiestop word er besloten om dit keer München te vermijden en bij Autobahnkreuz Biebelried richting de Fernpas te gaan. Dit blijkt in kilometers toch iets langer te zijn dan de route over München. Wanneer we rond 18.00 uur bij Reutte in Tirol zijn staan wij voor het dilemma overnachten of toch door rijden. Aangezien we dan pas rond 21.00 in Fügen arriveren kiezen we er voor om een camping te gaan zoeken. Bij toeval (we missen de afslag en volgen de “verkeerde” borden camping) komen we via een behoorlijke bergweg uit bij Camping Seespitz aan de Plansee. Deze camping is idyllisch gelegen en vanaf de camping kan je direct de meest prachtige wandelingen maken. Volgens onze Duitse buurman woonachtig in Bayern en regelmatig op deze camping te vinden is het bij mooi zomerweer erg druk en raadzaam om even te bellen of er wel plaats is.
Dinsdag 15 augustus
Aangezien Peter vandaag jarig is en we afgesproken hebben met Martin en Christine onze Oostenrijkse vrienden moeten wij vandaag de rustige camping aan de Plansee verlaten en richting het Zillertal. De Fernpas welke wij vaak solo gereden hebben blijkt richting Oostenrijk met caravan voor een ervaren chauffeur geen problemen op te leveren. Slechts twee haarspeldbochten en een klein stukje smal blijken de grootste obstakels. Om circa 12.00 uur staan we bij onze favoriete camping Hell. Spijtig voor ons kunnen we niet staan waar we het liefst willen staan. Dat is de reden dat we later in de week besluiten om op de camping te verhuizen.
Woensdag 16 augustus
Na heerlijk geslapen te hebben willen we vandaag omdat het een van de eerste dagen is een rustige wandeling maken. We rijden richting Pertisau aan de Achensee om daar bij de Langlaufstuberl de auto te parkeren. Vroeger werd er parkeergeld geïnd echter ook in Pertisau heeft men ontdekt dat een parkeerautomaat goedkoper is! Hier heeft men de keuze uit twee dalen om te gaan wandelen. Wij kiezen voor de weg naar Pletzachalm, bij de parkeerplaats heb je de mogelijkheid om over de weg of over de steig te gaan. Alpenfreaken zoals wij geven toch voorkeur aan de steig en lopen waar we menigmaal in de winter gelanglauft hebben. Na een goed uur bereiken we alm waar we een kop koffie drinken.
Aangezien we nog niet moe zijn en het weer verbeterd besluiten we verder het dal in te trekken richting Gernalm. Daar aangekomen moet natuurlijk de inwendige mens versterkt worden beiden eten we een klein hapje en genieten van het uitzicht op de bergen. We wandelen op ons gemak terug. Bij de auto aangekomen besluiten we even door te rijden naar Achenkirch om een kijkje te nemen op een van de twee plaatselijke campings. Camping Achenkirch is toegetreden tot de campingcheque formule maar kan ons niet bekoren. Er moet heel wat veranderen willen wij daar onze caravan plaatsen.
Donderdag 17 augustus
Vandaag komt er een plaats op de camping vrij op het door ons gewenste rijtje. Reden dat wij liever daar staan is dat je er langer de zon hebt en een mooier uitzicht. Deze dag staat dus in teken van de verhuizing en voor de rest lekker luieren in de zon.
Vrijdag 18 augustus
Als we opstaan regent het wat tot gevolg heeft dat we langzaam aan doen. Na de koffie word het weer langzamerhand beter en warmer. We besluiten om ’s middags naar Breitenbach te rijden. Vanaf hier kan je in een klein uur naar de Bergsteinlsee lopen. Helaas zijn we de camera vergeten maar gelukkig zijn er tegenwoordig mobiele telefoons met flink wat megapixels. Onderstaande foto is dan ook met de gsm genomen.
Zaterdag 19 augustus
Na een kort ritje met de auto staan we op de parkeerplaats van de Spieljochbahn. Met de huislift van Fügen gaan we naar boven. Aldaar aangekomen kijk je o.a. op het Karwendelgebergte en de Achensee.
Wanneer je verder klimt tot aan het kruis (20 minuten vanaf bergstation lift) zijn er prachtige panorama’s naar alle kanten. Wij gaan ook die richting op want ons doel vandaag is om de Geolsalm vanaf daar weer naar het middenstation en dan met de lift terug naar beneden.
Het is genieten geblazen want het eerste gedeelte geeft mooie uitzichten het Vorderes Zillertal in. Tevens kunnen we nu ontdekken hoe het begin van de route is richting Hoch Fügen die al enkele jaren op het verlanglijstje staat van ‘ nog te doen wandelingen’ .
Het tweede gedeelte van Geosalm naar het middenstation voert ons gedeeltelijk door het bos en over de skipiste. Ooit willen wij hier nog eens een skivakantie doorbrengen. Echter in de periode dat Emmy vrij kan krijgen van haar werk, eind maart begin april, zijn hier vaak de sneeuwcondities niet meer zo goed als in het Paznauntal. Dus wordt er al enkele jaren gekozen voor Galtür.
Zondag 20 augustus
Op de tweede zondag van onze vakantie staan we op bij zonneschijn. Echter als we het ontbijt achter de kiezen hebben begint het weer te betrekken. Niet echt weer om de bergen in te trekken. We besluiten dan ook om met het treintje van de Zillertalbahn naar Mayrhofen te gaan en aldaar te besluiten of we met een lift omhoog gaan of een dalwandeling maken.
Bij aankomst in Mayrhofen begint het flink te regenen daarom zoeken we de konditorei maar op voor een kop thee met gebak. Aangezien het weer niet beter word en alleen maar verslechterd slenteren we wat door Mayrhofen waar alle winkels gesloten zijn omdat het zondag is en gaan weer op ons gemak met de trein terug. Tijdens de treinreis verandert het regenweer in noodweer. Donder en bliksem en hevige stortregens verwelkomen ons op dw halte van Fügen Gagering. Tot op onze huid toe nat, ondanks onze Quasimodo poncho’s, komen we aan op de camping en reserveren direct een tafeltje voor een overheerlijke Haus-cordonbleu.
Maandag 21 augustus
Vandaag is het weer zo half en half omdat wij de Zillertalcard hebben besluiten we om toch een lift op te gaan zoeken om naar boven te gaan. We rijden naar Hainzenberg om daar met de Gerlossteinbahn omhoog te gaan. Boven is het fris maar we kunnen toch op pad in korte broek en t-shirt. We besluiten om richting Sonnalm te wandelen.
Hier komt de stoeltjeslift uit Ramsau boven. De wandeling gaat gedeeltelijk over een schrotterweg daarna krijgt men de keuze om het bergpad te kiezen of de schrotterweg te blijven volgen. Als de Hollandse berggeiten die we zijn nemen wij het bergpad. Op de Sonnalm, tijdens een mals regenbuitje, nemen we een versnapering om daarna via de schrotterweg terug te keren naar ons uitgangspunt de parkeerplaats van de Gerlossteinbahn. De wandeling van Sonnalm naar Hainzenberg is een lange saaie wandelweg die niet aan te raden is. Omdat in Hainzenberg ook een houtsnijder is gaan we daar even langs omdat we een cadeautje in gedachten hebben voor Piet en Ria onze vrienden die op onze witte schoonheid passen. Helaas kunnen we niet vinden wat we nodig hebben en worden we verwezen naar de winkel en werkplaats van Wurzensepp in Aschau. We moeten opschieten om op tijd bij Wurzensepp ons cadeau te laten maken. Wurzensepp heeft namelijk ook een mijn met mineralen en edelstenen en gaat daar van de week naar toe zodat de winkel in Aschau gesloten is. Bij Wurzensepp wordt geslaagd en de blokhut is nu voorzien van een echt Oostenrijks naambordje. Omdat dit naambordje nog gemaakt moest worden hebben we op ons gemak door de winkel gelopen en genoten van de hout gesneden figuren, vooral de kerststallen, en de mineralen. Ook lag er een fotoboek. Sepp maakte nog een praatje en legde het e.e.a. uit.
Dinsdag 22 augustus
Omdat we voor Magnus, de wirt van Gampelerhof het hotel waar wij de laatste jaren in de winter onze vakantie doorbrengen zijn liefhebberij Grolsch bier in beugelfles meegenomen hebben moeten we deze vakantie nog wel richting Galtür rijden. Emmy en ik besluiten tijdens het ontbijt om dit vandaag te doen. Gelijk besluiten we om het belastingvrije paradijs Samnaun te bezoeken.
Dit dorp kennen we alleen uit de winter wanneer we het op de ski’s via de skipistes vanuit Ischgl bezoeken. De weg via het Oberinntal richting Samnaun is aardig veranderd, we kennen deze weg nog uit het verre verleden toen wij een vakantie in Nauders doorbrachten. Het begint al met de lange tunnel bij Landeck, saai maar waarschijnlijk noodzakelijk. De bergweg naar Samnaun toe is smal en indrukwekkend een kolfje naar de hand voor ervaren bergchauffeurs. In Samnaun slenteren we heerlijk wat rond echter we kopen niets omdat hetgeen we willen hebben niet voorradig is en er is nog een kleine voorraad in de badkamer. Ook durven we het niet aan om de 12 flessen Jägertee voor onze vrienden te kopen achteraf had het wel gekund want bij de grenscontrole bij de uitreis werden we zo door gewuifd. Echter een fles bruine rum, geen Stroh wordt wel ingeslagen, zodat vriend Piet deze winter bij het klussen aan zijn boot een borrel kan nemen om de inwendige Piet te verwarmen.
Om 15.00 gaat de reis verder naar Galtür. We wisten dat het over de weg langer duurde dan op de ski’s maar mede door de vele wegwerkzaamheden in het Paznauntal (men hersteld hier de schades van vorig jaar van de hoog wateroverlast) zijn we pas om 17.30 uur bij Gampelerhof. Mooi op tijd om daar het avondmaal te gebruiken. Na het eten praten we nog gezellig met Magnus, Franz, Tina en anderen van Gampelerhof. Om 22.00 vinden we het welletjes en tijd om op te stappen. Er staat ons immer nog een autorit van 160 kilometer voor de boeg. Moe maar voldaan rollen we rond middernacht het bed van onze caravan in.
Woensdag 23 augustus
Ons programma van vandaag brengt ons naar de rand van het Zillertal officieel volgens mij al Salzburgerland. We rijden met de auto naar Koningsleiten en gaan daar met de stoeltjeslift omhoog. Koningsleiten is een echt vakantiedorp dat alleen bestaat uit vakantiehuizen, appartementen en hotels. Je kunt het vergelijken met de vakantiedorpen in Frankrijk als Tignes. In de zomer leeft het niet echt er zijn wel wat vakantiegangers maar volgens ons moet het dorp het hebben van de winter.
Boven zijn er prachtige vergezichten in het Salzburgerland naar het stuwmeer met gletsjer en richting Zillertal. We wandelen naar beneden en genieten van het uitzicht. Op de terugweg wordt een ijsje gelikt bij de beste ijsboer naar onze mening, konditorei Gredler.
Donderdag 24 augustus
Aangezien het vandaag wasdag is op de camping is er geen ruimte voor een lange wandeling. De ochtend brengen we door met een goed boek ook dit is vakantie. We wachten tot we de was in het zonnetje kunnen ophangen. Tegen de middag gaan we met de bus naar Mayrhofen. We gaan langs de beek naar Ramsau. Een mooie dalwandeling welke we al meerdere keren gemaakt hebben, ook in de winter, maar welke nooit verveeld. De weg kan aan twee zijden van de Ziller worden gewandeld. Vanuit Ramsau gaan we met de dieseltrein weer terug naar de halte Fügen Gagering. Op het station staat de stoomtrein dal inwaarts richting Mayrhofen in volle glorie te pronken. Omdat Peter naast Alpenfreak ook treinenfreak is moet deze natuurlijk op de foto.
’s Avonds horen we de weersverwachting voor de komende week in Oostenrijk, deze doet ons wel even fronsen, we krijgen toch niet zo’n week als de vakantie in mei/juni van dit jaar? We besluiten om de laatste week richting het Gardameer te trekken. Planning is om morgen of zaterdag verder te trekken. Net nadat we dit besloten hebben melden Jan en Paula zich via sms. Zij hebben nog vakantie en komen naar onze camping toe. Dit veranderd onze plannen en ook wij nemen het eventuele slechte weer voor lief en blijven in het Zillertal.
Vrijdag 25 augustus
Vandaag gaan we richting Lanersbach in het Tuxertal. We willen met de Eggalmbahn in Lanersbach omhoog. Boven aangekomen wordt er voordat we op pad gaan eerst koffie gedronken op het terras van de Eggalm. Een leuke hut waar fraai houtsnijwerk te bewonderen is in het hek van het terras. Ook de heren wc is een bezoek waard. Wie het wil weten moet er zelf maar eens gaan kijken.
Een half uur na vertrek vanaf de Eggalm kijk je na wat klimwerk weer van boven op de Eggalm.
De bergweg voert door het Moor. Gelukkig heeft het de afgelopen dagen niet al te veel geregend anders is het behoorlijk soppen. Natuurlijk krijgt Emmy het weer voor elkaar . Platvoeten? Ondanks de planken en stenen zitten de modderspetters tot aan haar ….
De wandeling voert ons via de Brandlalm in het dal retour. Ook deze dag kan er nog in korte broek en t-shirt gelopen worden. Hoewel we als we in de loop van de middag in Lanersbach aankomen, wij door iedereen nagekeken worden. Zou dit komen door de spetters van Em of omdat de luchttemperatuur volgens de thermometer in de auto maar 13 graden is en iedereen in trui en jas loopt en wij nog steeds in t-shirt en korte broek.
Zaterdag 26 augustus
Als we de weersvoorspelling mogen geloven zal vandaag voorlopig de laatste mooie zomerdag zijn van onze vakantie. Omdat wij het op Camping Hell naar onze zin hebben en genieten van het uitzicht besluiten we om nog een dagje bij de caravan van de zon te genieten. Echter tegen 13.00 uur heeft Peter geen rust meer in zijn kont en wil er toch even uit. Besloten word om richting Pertisau am Achensee te rijden. Daar een klein stukje langs het meer te lopen en dan bij konditorei Einwaller iets lekkers te eten.
Zo gezegd zo gedaan alleen het lekkers bij Einwaller is er niet van gekomen. We zaten al zeker 20 minuten op het terras,, hadden het gebak wat je binnen moet bestellen al bestelt, zodat de kelner het mee naar buiten kan nemen echter de kelner die verantwoordelijk was voor ons gedeelte was in geen velden of wegen te bekennen. Zijn collega’s stonden duimen te draaien echter mochten ondanks dat wij het vroegen op ons gedeelte niet bedienen. Wij zijn toen maar weg gegaan en hebben bij de Italiaan verder op in het dorp een heerlijke cappuccino met gebak genomen en Einwaller uit ons woordenboek geschrapt ondanks dat wij hier vroeger goede ervaringen hadden.
Zondag 27 augustus
Wanneer we zondagmorgen opstaan blijft het verwachte slechte weer nog uit! Aangezien Jan en Paula in de loop van de dag arriveren willen we niet te ver weg gaan om te wandelen. De keuze valt op de huisberg van Fügen met de Spieljochbahn gaan we naar boven. Bij de kiosk nemen we in het zonnetje een heerlijke cappuccino en genieten wederom van de prachtige uitzichten.
Het eerste stuk van de weg naar het dal gaat over een schrotterweg afgewisseld met bospaden. Tot aan het meertje welke aangelegd is en volgens ons gebruikt wordt in de winter voor het besneeuwen volgen we het bospad richting de “skihutte”. Dit is een vrij steile afdaling waar de stokken en bergschoenen zoals altijd ons goed van pas komen. Het heeft de afgelopen nacht behoorlijk geregend met als gevolg dat de paden spek maar dan ook spekglad zijn. regelmatig maken we allerlei capriolen maar blijven toch op de been. Tot de skihütte is het pas goed te doen bij de skihütte aangekomen snakken we naar een verfrissing ook een wc bezoek is hoogst noodzakelijk. Echter de hut is gesloten even als de toiletten die aan de buitenzijde van de hut zijn gesitueerd. Vreemd vinden wij het wel aangezien er boven aangegeven is dat de hut vandaag geopend zou zijn. Wij zijn niet de enigen die daar een dichte deur treffen. Gelukkig hebben wij altijd mondvoorraad in de rugzak welke wij aanspreken en de bomen krijgen ondanks de regen van vannacht een beetje extra water. Net als Peter in een steile afdaling verwikkeld is gaat de telefoon, Jan belt dat zij net over de grens bij de eerste raststatte in Oostenrijk zijn. Dit betekend dat zij met een klein uurtje op de camping kunnen zijn. Wij hebben echter nog zeker drie uur nodig wanneer we ook het laatste deel van de wandeling van het middenstation naar de parkeerplaats te voet willen afleggen. Daarom stappen wij een uur later bij het middenstation in de gondel en laten ons comfortabel naar beneden vervoeren. Wanneer wij op de camping aankomen zijn Jan en Paula druk met het opblazen van de voortent. Ja zeker je leest het goed een opblaasbare Karsten voortent welke in no time staat. Met het slechte weer wat op komst is en de verwachte koude weten wij dat we gezamenlijk comfortabel en warm zitten.
Maandag 28 augustus
Na de koffie gaan de mannen op pad richting de VVV in Fügen om een Zillertalcard te halen nadat de avond er voor besloten is dat we gezamenlijk een week zullen doorbrengen op camping Hell. Voor Jan en Paula is dit de tweede keer dat zij in Oostenrijk zijn. Vorig jaar zijn we voor het eerst met elkaar drie weken op vakantie geweest naar Kroatië met tussenstops in Oostenrijk waarbij wij hun met het “Oostenrijk virus” besmet hebben. Overigens hun “Franse virus” is bij ons (nog) niet toegeslagen. De wandelingen zullen iets anders ingedeeld moeten worden omdat Jan fysiek niet in staat is om echte bergpaden te kunnen belopen. Daarom gaan wij komende week op zoek gaan naar mooie wandelingen over schrotterwegen en brede bospaden. Gelukkig voor ons kennen we de omgeving redelijk goed en weten over het algemeen wat ons te wachten staat. Omdat het al middag is op het moment dat we de Zillertalcard in ons bezit hebben gaan we vanmiddag starten met een wandeling boven op de Penken. We gaan met de Penkenbahn uit het centrum van Mayrhofen naar boven en stappen daar over op de stoeltjeslift. Voor Jan en Paula zijn dit de eerste ervaringen met een lift, wie de Penkenbahn kent weet dat de tocht omhoog indruk gemaakt moet hebben.
Vanaf de Penken lopen we in de miezer regen in een goed half uur naar de Finkenbergalmbahn gelukkig is de bahn naar beneden niet meer een stoeltjeslift maar inmiddels is de tweede sectie vervangen door een cabine baan. Omdat je ook van miezer regen erg nat kan worden gaan we met de lift terug het dal in naar Finkenberg, Eenmaal in het dal aangekomen is het droog wat ons doet besluiten om via de Teufelsschlucht naar Mayrhofen terug te wandelen. De Teufelsschlucht kan je alleen van bovenaf bekijken bij de brug voor dat je het bos in gaat. Verder is de schlucht beperkt zichtbaar echter de wandeling door het bos vergoed veel.
Dinsdag 29 augustus
Gisteravond is het gaan regenen dus hebben wij bij JaPa in de voortent gezeten. Het was koud, in de voortent met de elektrische kachel aan werd het 16 graden. Dus ook maar een paar kaarsen aan en daar de plannen gemaakt voor vandaag. Besloten is als het weer het toelaat om met de lift in Zell am Ziller, de Kreuzjochbahn, naar boven te gaan en via de schrotterweg naar het middenstation te lopen. Een eenvoudige wandeling die goed te doen is. Tegen de middag knapt het weer op de wolken trekken op en ook al is het fris we gaan vol goede moed op pad.
Vanaf boven naar het middenstation is ongeveer een uur lopen. Af en toe komt zelfs de zon even door de wolken gluren. We genieten van de uitzichten.
’s Middags gaan we nog even naar een van de sportzaken in Mayrhofen. Bij Hervi’s moet Emmy nog een paar “tellers” kopen voor aan de stokken zodat zij niet steeds in de prut wegzakt. Ook Jan en Paula komen tot het besluit dat wandelen met wandelstokken in de bergen het wandelen toch wel vereenvoudigt en ook minder vermoeiend is. ’s Avonds begint het weer te regenen en ook nu brengen we de avond door in de voortent met kachel en kaarsjes aan. Echter we taaien al vroeg af naar bed.
Woensdag 30 augustus 2006
Vannacht heeft het de hele nacht gestort van de regen en ook op de camping zijn ondanks de goeie drainage de plassen groot en diep. Het is geen weer om de bergen in te trekken. Volgens het weerbericht blijft het vandaag de hele dag regenen en wordt het niet warmer dan 12 graden. In de bergen zal de sneeuwgrens dalen naar 1500 meter.
We besluiten om naar Innsbruck te gaan met de trein vanaf Jenbach. Echter een afgesloten afslag richting het station vanaf de Bundesstrasse dwingt ons om met de auto te gaan. Hopelijk belanden we niet in een file de stad in want er zijn vele wegwerkzaamheden in Innsbruck. Gelukkig kennen we Innsbruck door onze Oostenrijkse vrienden uit Steinach goed en weten zonder problemen een parkeergarage te vinden in het oude centrum van Innsbruck.
Vanaf daar lopen we binnen vijf minuten in der Altstad. Ondanks dat wij Innsbruck ontelbare malen bezocht hebben genieten we weer volop. Een waterig zonnetje zorgt er voor dat de temperatuur toch nog aangenaam word. Ondanks het mindere weer een welbestede vakantiedag.
Donderdag 31 augustus
Onze voorlaatste dag in het Zillertal. Nog steeds willen wij de wandeling van het Spieljoch naar Hoch Fügen maken. Zou het er deze vakantie nog van komen of blijft deze op het verlanglijstje staan? Vandaag wordt er vanaf de middag weersverbetering voorspeld. In de middag zonnig en een aangename temperatuur van rond de 21 graden. Als we het ontbijt achter de kiezen hebben lijkt het er nog niet op, het is droog maar daar mee is ook alles gezegd. Wanneer we aan de koffie zitten komt het eerste schuchtere zonnetje er doorheen. Omdat Jan en Paula vanaf de camping een schitterend uitzicht op de Tuxeralpen hebben willen ze deze ook wel eens van dichtbij zien. Rond het middaguur stappen we in de auto en gaan richting Hintertux. Met de Gletscherbahn 1 gaan we naar de Sommerbergalm. Daar genieten we volop van de prachtige uitzichten. Doordat het de laatste dagen zo koud was is de sneeuwgrens behoorlijk gedaald.
Op het programma staat een wandeling naar de Bichlalm via de schrotterweg langs de Schleierfall geraken wij in vijf kwartier op de Bichlalm. In tegenstelling tot in juni is de almhut nu wel “bewirtschaftet” zodat we er de inwendige mens heerlijk verwennen.
Na de rustpauze dalen we in circa 30 minuten naar de parkeerplaats terug. Op de parkeerplaats is het een drukte van belang diverse nationale (jeugd)skiploegen doen daar hun loop oefeningen of oefeningen op skates waarbij er een snelle slalom gereden moet worden. Het gaat er ontspannen aan toe de jeugd krijgt ook nog de ruimte om te voetballen. Op ons gemak gaan we met de auto terug richting camping. Als alles mee zit kan morgen de gewenste tocht plaats vinden en hoeft deze niet op het verlanglijstje te blijven staan!
Vrijdag 1 september
Voor de eerste keer deze vakantie gaat bij ons de wekker! Wij willen bijtijds met de lift omhoog om de tocht van het Spieljoch naar Hoch Fuegen te maken. We moeten om 16.30 uur in Hoch Fügen zijn omdat de bus ’s middags alleen op die tijd rijd en er anders een taxi genomen moet worden. Volgens opgave moet er voor de wandeling vijf uur uitgetrokken worden. Omdat wij ook pauzes willen houden en de tijd willen nemen om te fotograferen trekken wij zeven uur voor de wandeling uit. Om negen uur staan we boven bij de Spieljochbahn nemen daar een heerlijke cappuccino en gaan op pad. Om half tien staan we bij het kruis op de Spieljoch waar we afscheid nemen van Jan.
Alleen Paula zal ons vandaag vergezellen aangezien de weg bijna de hele dag door het hooggebergte gaat is deze helaas voor Jan niet te doen. Hij kiest er voor om via de schrotterweg naar het middenstation van de Spieljochbahn te lopen. Vol goede moed gaan wij op pad voor Paula is dit een hele nieuwe ervaring, zij loopt voor de eerste keer een tour in het hooggebergte.
Rond 10.30 kijken we op de Geolsalm. Aangezien we nog geen behoefte hebben aan een pauze lopen wij door naar Gartalmhaus waar we pauzeren. Voor dat we deze alm bereiken moet er vlak voor de alm nog een stenen-veld overgestoken worden vlak voor het stenen-veld kruist een kreuz-adder ons bergpad. Ik weet niet wie de meeste haast had om weg te komen!
Na de pauze op de Gartalmhaus vervolgen wij onze weg richting Gamsteinhaus. Vlak voor het Gamsteinhaus, welke wij niet bereiken omdat wij af moeten slaan, hebben we een prachtige blik op het Inntal en zien in de verte Schwaz liggen. Via de Loaassattel vervolgen we onze weg richting Hoch Fügen. Na de Loaassattel krijgen we een splitsing waar we de keuze hebben tussen een schrotterweg of het bergpad richting Hoch Fügen. Het tijdverschil tussen beide paden is ongeveer drie kwartier tot een uur. Aangezien we in het eerste stuk minder tijd verbruikt hebben kiezen Alpenfreaks voor de langere weg dus het bergpad.
Om 15.30 zitten we op het terras in Hoch Fügen te genieten van een welverdiende frisdrank. We hadden genoeg drinken bij ons maar aan het einde van de tocht was mede door de warmte onze dagvoorraad op. Het was een schitterende wandeling die we zeker nog eens willen maken Wellicht dat we dan in Hoch Fügen starten en eindigen op de Spielljoch. Moe maar voldaan stappen we om 16.30 in de bus. Ook Paula heeft haar eerste hooggebergte tour goed doorstaan en heeft genoten van de vergezichten, rust en het wandelen met de stokken.’s Avonds nuttigen we voor de laatste keer ons diner in het camping restaurant. Morgenochtend om half acht reizen we af naar Nederland.
Zaterdag 2 september 2006
Iets later als gepland hangt de caravan achter onze Nissan. Om 8.00 nemen we afscheid van Carin Hell, de eigenaresse van de camping, met de belofte dat we zeker weer terug komen. Waar op gevraagd word of ons “Witje” dan ook weer mee komt. Dit zal afhankelijk zijn van het tijdstip aangezien er in het hoogseizoen (kindervakantie) geen honden worden toegelaten. Ook laten we Jan en Paula achter, zij hebben nog twee weken vakantie voor de boeg. Later zullen wij wel horen wat zij ondernomen hebben want hun plannen staan nog niet vast. Onze terugreis verloopt voorspoedig dit komt mede door het feit dat we steeds voor de drukte de knelpunten passeren en een vergunning hebben om 100 km te rijden waardoor de gemiddelde snelheid een stuk hoger ligt. Rond 15.30 zijn wij in de buurt van de afslag Montabaur. Normaal gesproken onze vaste overnachting-camping. Aangezien het nog vroeg is en we in vier en half uur thuis kunnen zijn, besluiten we om door te rijden. In de buurt van Oberhausen knallen we in de file. We doen er twee uur over om langs de wegwerkzaamheden te komen. Van 5 rijstroken moet er geritst worden naar één. Na de file eten we op ons gemak een hapje bij rasstätte Hunxe. Om 23.00 parkeren we de caravan voor onze huisdeur. Een mooie vakantie zit er op.
