Oostenrijk Walchsee

Met de E-bike vanuit Sankt Johann in Tirol naar de Walchsee

Opnieuw een stralende dag, na de wandeling van gisteren willen we vandaag naar de Walchsee rijden. De zitbotjes zijn na een dagje rust er weer klaar voor. 
Door het centrum van Sankt Johann gaat het langs het Koassasstadion richting Gassteig en het Kohlental. 
Klik op de afbeelding voor een grotere panorama foto. 
De eerste 10 kilometer stijgen we al 150 hoogtemeters. Tijd voor een eerste stop. 

We stoppen bij Schaukäserei Wilder Kaiser. De Schaukäserei is op dit vroege uur nog niet te bezichtigen. Het is even zoeken hoe we de fietsen het beste neer kunnen zetten.De parkeerplaats loopt behoorlijk naar beneden. 

We willen zoals altijd een cappuccino drinken maar deze wordt hier niet verkocht. 
We moeten genoegen nemen met een “ordinaire” koffie.  
Hoog boven ons torent de Wilder Kaiser uit. De Wilder Kaiser begeleid ons voor een deel op de route.
De fietsroute gaat over een autoluwe weg. 
We rijden over een tolweg, gratis voor fietsers, tot aan gasthof Griesenau.
We buigen bij gasthof Griesenau linksaf richting Schwendt. 
Licht glooiend gaat de fietsroute verder. 

We komen langs een klein meertje welke waarschijnlijk privé bezit is. Het is goed mogelijk dat het een forellenvijver is, maar dit wordt niet aangegeven.

Het landschap is hier gevarieerd.
We zien in de verte dat ons nog wat klimwerk te wachten staat.
Inmiddels is het asfalt vervangen door schotter. 
Klik op de afbeelding voor een grotere panorama foto. 


We zijn nu op een stuk vals plat. We denken dat we het meeste klimwerk inmiddels achter de rug hebben. Echter er volgt de rest van de route nog genoeg klimwerk. 


Klik op de afbeelding voor een grotere panorama foto. 
Na een korte rustpauze en een paar slokken water gaan we verder.

De volgende klim kondigt zich aan. Om de Walchsee te bereiken moet er nog 80 hoogtemeters overwonnen worden. Een boer die staat te hooien waarschuwt ons en roept dat we moeten schakelen naar de kleinste stand en nadat hij ziet dat we op elektrische fietsen zitten. Euch braucht die Turbo. Dat laatste was niet nodig we redden het op de sportstand en schakelen terug naar zijn 2. 

Klik op de afbeelding voor een grotere panorama foto. 

Er valt op deze fietsroute veel te genieten. Bij iedere bocht is het uitzicht weer anders. 
We hebben inmiddels 25 kilometer op de teller staan. 
Klik op de afbeelding voor een grotere panorama foto. 
Het meer komt in zicht. 
Het dorp Walchsee ligt voor ons aan de andere kant van het meer. 
Het is druk aan het meer, het mooie weer lokt de badgasten aan. 

Wanneer je bij een meer bent wil je natuurlijk een terrasje aan het water. We rijden 3/4 van het meer rond maar een terras aan het water vinden we niet. Bij camping Seespitz staat er een aanduiding van sonneterrasse. Het terras ligt niet direct aan het water maar wel met vrij uitzicht over het meer. Een goede keuze. Helaas hebben we geen badkleding bij ons. Op de camping hadden we zo het water in gekund. 


Als lunch eten we samen één kaisersschmarren. Krijg je deze normaal in reepjes gesneden, hier wordt het in de vorm van taartpunten geserveerd. 

De schmarren smaakt voortreffelijk. Na een cappuccino zijn we weer klaar om de overige 30 kilometer terug naar Sankt Johann in Tirol te overbruggen. We lopen nog even naar het meer en voelen het water. De temperatuur is aangenaam.

De Walchsee is 25 meter diep en heeft in de zomer een temperatuur variërend tussen de 20 en 24 graden. 
In de kern van Walchsee ziet het er gezellig uit met de mooi gedecoreerde huizen en hotels. 
Vanaf Walchsee naar Kössen zakken we 100 meter. Wel jammer dat je deze weer deels moet klimmen. 

Vanaf Kössen tot Erpfendorf is de route dramatisch. Een grove kiezelsteenweg met daar in een aantal klimmetjes van 10 promille en afdalingen van 18 promille waar we omwille van onze veiligheid afstappen en de E-bike al remmend aan de hand mee naar beneden nemen. 

Het laatste deel van de route gaat gelukkig weer over asfalt langs de Grossache. 
We zijn terug in Sankt Johann en vinden dat we na 60 kilometer wel een ijsje verdiend hebben. 

De ijssalon Venezia waar we eerder deze week gezeten hebben is op vrijdag gesloten. Deze heeft waarschijnlijk zo een goede omzet dat zij zich dat kunnen veroorloven. Als alternatief gaan we naar het terras van Cafe Rainer. Hier was Peter in 1977 ook al met zijn ouders. Het ijsje wat we bestellen smaakt hier ook lekker. 

We rijden terug naar het hotel een heerlijke dag is omgevlogen. 
Volgende pagina fietsvakantie 2021