Stadtbummel in de hoofdstad van Tirol
- Heenreis
- Rondje Füssen
- Zirmgratrunde
- Rondje Schwangau
- Rondje Forggensee
- Zillertal
- Pumafälle
- Achensee
- Rondje Mayrhofen
- Innradweg Kufstein
- Bauernhofmuseum Kramsach
- Schloss Matzen
- Innsbruck
- Innradweg Hall in Tirol
Na de heerlijke wandeling met Martin en Christine zijn we gisteren, zondag, opnieuw naar Mayrhofen gefietst. Geen verslag dit keer omdat we hierover al meerdere keren een verslag geplaatst hebben op onze website. De laatste kilometers reden we gisteren in de stromende regen. Vandaag is het opnieuw bewolkt en de voorspelling regen. We laten de E-bikes staan en gaan naar Innsbruck voor een “Stadtbummel”.
Omdat we op loopafstand van de halte Fügen Gagering van de Zillertalbahn zitten, overwegen we om met het openbaar vervoer te gaan. Wanneer we de reiskosten opzoeken op internet besluiten we vanwege de hoge kosten met de auto te reizen.
We rijden naar Innsbruck en parkeren de auto in de parkeergarage Sillpark vlakbij het station (Hauptbahnhof) en op loopafstand van het oude centrum (Altstadt). Een aanrader omdat het eerste anderhalf uur gratis parkeren is. Wil je ook gebruik maken van deze parkeergarage houdt er dan wel rekening mee dat deze tijdens werkdagen en ook in de zomermaanden regelmatig vol is.
We wandelen vanuit de parkeergarage naar de Altstadt. Hier kan je genieten van de gebouwen, uithangborden en beschilderde huizen.
Het meest bekeken in de Altstadt is waarschijnlijk het huis met het Goldenes Dachl.
Het dak ziet er glimmend goud uit, maar de (ruim tweeënhalf duizend!) dakpannen zijn in feite gemaakt van verguld koper. Het dak hangt er sinds het einde van de 15e eeuw. Het werd gebouwd in opdracht van keizer Maximiliaan I, ter gelegenheid van zijn huwelijk met Bianca Maria Sforza. In het huis met het dak bevindt zich een museum dat is gewijd aan diezelfde keizer.
Tegenover het Goldene Dachl vind je het Hölblinghaus. De oorspronkelijke structuur werd gebouwd in de vijftiende eeuw, maar evolueerde aanzienlijk met nieuwe architecturale stijlen in de daaropvolgende eeuwen. Oorspronkelijk gebouwd als herenhuizen, werd Hölblinghaus gevormd door zijn vroeggotische stijlen en barokke façade. De “glazuurachtige” rococo-stucwerkversieringen die in het begin van de achttiende eeuw werden toegevoegd – de bogen, raamkozijnen, erkers, tympana, maskers, sculpturen en schelpen – droegen bij aan het creëren van dit unieke gebouw, waarvan het ontwerp helpt om het licht te vangen. Hölblinghaus werd in 1732 voltooid door Anton Gigl. Het gebouw is vernoemd naar Sebastian Hölbling, die het gebouw van 1800 tot 1827 bezat.
We vervolgen onze weg vanuit de Herzog Friedrichsstrasse en wandelen richting de Inn.
Er zijn veel mensen onderweg in het centrum , het mindere weer is zeker de een reden dat het hier zo druk is. We zien ook veel fietsers zonder maar ook met reisbagage. De fietsers met reisbagage zijn onderweg naar Italië, Duitsland of Zwitserland. Innsbruck wordt aangedaan als je de Innradweg of de Via Claudia Augusta fietst.
Waar vroeger een tabaks- en lederwaren winkel gevestigd was, kan men door de muurschildering nog herkennen.
Op de rand van de Altstadt met zicht op de Inn staat de Ottoburg.
De Ottoburg staat aan de noordelijke ingang van het historische centrum, vlakbij de Innbrücke. Zij ziet er daadwerkelijk uit als een burcht, met veel erkers en rood-wit-rood geschilderde vensterluiken. De Ottoburg was in de 15e eeuw nog onderdeel van de oude stadsmuur. De Ottoburg gaat – net als zoveel in het historische centrum van Innsbruck – terug tot keizer Maximiliaan I. In 2019 werd zijn 500ste sterfdag herdacht met veel activiteiten.
Voor de Ottoburg, gericht naar de Inn, staat een monument “Vader en zoon”, een werk van Christian Plattner. Het herinnert aan de vrijheidsoorlogen van 1809. Dat was trouwens de tijd, waarin ook de legendarische volksheld Andreas Hofer actief was. Over Andreas Hofer kun je meer ontdekken in het Tirol Panorama en Kaiserjägermuseum. Deze musea zijn ook gevestigd in Innsbruck. In maart 2018 hebben wij deze bezocht.
We blijven aan deze kant van de Inn en lopen naar de markthal.
Stel je niet te veel voor van de markthal.
We komen bij de Dom zum Sint Jacob. Deze troont majesteitelijk boven de daken van Innsbruck en is onderdeel van de belangrijkste middeleeuwse bedevaartroute de Sint Jacobsweg.
Het in de 16e en 17e eeuw door een aardbeving zwaar beschadigde domgebouw werd tussen 1717 en 1724 opnieuw gebouwd. Ook de beroemde Duitse schilder Albrecht Dürer bewonderde het indrukwekkende uiterlijk van dit belangrijke sacrale bouwwerk en vereeuwigde het in een bekende aquarel.
Oorspronkelijk een slot uit de late middeleeuwen, werd het in de vroegmoderne tijd uitgebreid tot een kasteel. En was het de zetel van de Tiroolse vorsten en de residentie van verschillende leden van de dynastie, tot de oprichting van de republiek in 1918.
De residentie werd in 1460 gebouwd door hertog Sigismund van Oostenrijk aan de oostelijke stadswal. In de 18e eeuw werd het in rococostijl verbouwd door keizerin Maria Theresia van Bourbon-Sicilië. In de zuidvleugel liet ze een kapel bouwen ter nagedachtenis aan haar man, keizer Frans II. Tegenwoordig huisvest het paleis een museum en is het deels voor publiek opengesteld.
Na het geslenter door de Altstadt besluiten we om nog naar de winkels in de Maria Theresiënstrasse te gaan.
Wanneer we in de Maria Theresiënstrasse lopen horen we ineens onze namen roepen. Onze Oostenrijkse vrienden Erwin en Christl zijn met hun (schoon)moeder en vriendin ook in de stad. Zij wisten niet dat wij in Innsbruck waren maar herkenden ons van achteren aan ons postuur.
Zij stellen voor om gezamenlijk een ijsje te gaan eten. Voor een ieder die ons kent weet dat dit niet tegen dovemans oren is gezegd
Bij de Eisgrotte eten we een heerlijk ijsje en kletsen we bij. De parkeertijd van Erwin loopt af en om die reden nemen we afscheid van elkaar. Wij rijden terug naar het Zillertal en kunnen opnieuw terugkijken op een geslaagde dag.