Oostenrijk Schmugglerpfad Montafon 

Schitterende wandeling langs en over de grens van Oostenrijk en Zwitserland

• Heenreis
• Wiederbergershornbahn Alpbach
• Spieljoch naar Hoch Fügen
• Lamsenjochhütte
• Durrachjöchl
• Lindau
• Frassenhütte
• Sonnenkopfbahn
• Schmuglerpfad Montafon
• Galtür Paznauntal
• Natursprüngeweg Brandnertal
• Golmer Seenweg Vadans
• Hasahüsli
• Bürserschlucht

Bergrestaurant Schafberg Hüsli – Steemendli – St. Antönier Joch – Gafiersee – Gafierjoch – Bergrestaurant Schafberg Hüsli

Bij de voorbereiding van onze vakantie vinden we een wandeling die ons gelijk aanspreekt, het Schmugglerpfad in Gargellen. Wat speurwerk op internet geeft aan dat dit een pittige wandeling is, daarom kiezen we voor een vroege start. We willen met de eerste lift naar boven. 

We rijden om 7:30 uur weg van de camping in Nüziders, zodat we ruimschoots op tijd voor de eerste lift om 08:30 uur bij het dalstation van de Schafbergbahn in Gargellen zijn. Wanneer we de auto geparkeerd hebben en het dalstation binnen lopen zijn we verbaasd over de vele mensen welke staan te wachten om met de lift mee te gaan. Zouden het Schmugglerpfad of de overige wandel mogelijkheden zo populair zijn? 

Bij het bergstation wordt het raadsel snel opgelost. Op een enkeling na, gaat iedereen het bergrestaurant in. Hier kan je op bepaalde dagen genieten van een uitgebreid bergontbijt van het buffet met de bergcoulissen op de achtergrond. Zo geliefd dat reserveren noodzakelijk is. Wij willen onze bekende cappuccino drinken voor de start van onze wandeling en vinden met moeite een vrij plekje. 

Om 9:00 starten we met de wandeling. Het eerste deel loopt over brede grindwegen. Hier bestaat de mogelijkheid om een korte rondwandeling te maken. Na de eerste hoogtemeters over de brede grindweg wordt het pad smaller en gaat verder door het Steemendli richting het St Antönierjoch. 

Onderweg spotten we een murmeltier welke zich verraad met zijn gefluit. Hij waarschuwt soortgenoten voor onze Beierse Bergzweethond Xela. Gelukkig heeft Xela geen jacht instinct. Een kort commando en Xela blijft wachten en wij krijgen de tijd om het murmeltier op de gevoelige plaat vast te leggen. 

De eerste 249 hoogtemeters zijn bedwongen als we op het joch aankomen. Een kleine pauze met een slok drinken en een mueslireep zijn nodig om weer op krachten te komen. 

De wandeling gaat verder over een met staaldraad beveiligde steig. Een deel van de wandeling waar iedereen voor waarschuwt, maar dat wij niet als het lastigste gedeelte ervaren. 

Kort hierna komt een niet gezekerd gedeelte over een rots c.q. grasbodem welke steil en ondanks het droge weer glad is. Een hele stap naar boven en een halve stap naar beneden. Hier moeten enkele van ons letterlijk op handen en voeten naar boven. Xela kost het geen moeite op haar 4 poten. Zij kijkt van boven toe hoe wij ons naar boven “worstelen”.

Iedereen die onderweg is neemt hier de gelegenheid om te lunchen. Xela zoekt verkoeling in het meer en trekt zoals altijd veel bekijks. Ook is er een dappere Oostenrijker die hier even een rondje gaat zwemmen. Volgens zijn wandelvrienden doet hij dit vaker als zij hier langskomen. En dat gebeurt regelmatig omdat zij in Zwitserland een bepaald soort pasta halen. 

Bergafwaarts gaat het langs het waterreservoir voor de kunstsneeuw terug naar ons uitgangspunt het bergstation van de Schafbergbahn. Daar nemen we nog even een ijsje en wat te drinken voordat we weer met de lift naar het dal gaan.