Oostenrijk Rabischschlucht en Groppensteinschlucht

Tezamen vormen deze schluchten de langste schluchten wandeling in Karinthië

Wanneer we de vakantie aan het voorbereiden zijn en de bestemming Karinthië besloten is weten we één ding zeker, we gaan een bezoek brengen aan de Rabischschlucht en Groppensteinschlucht. Deze schluchten hebben wij in de 80er jaren gelopen en zijn zeker een tweede bezoek waard.

Het wandelen van deze schluchten vergt wel een voorbereiding. De totale tijdsduur inclusief pauze en fotograferen is tussen de 3,5 en 4 uur bergafwaarts, daarnaast is er slechts een mogelijkheid om ergens wat te drinken maar dit gasthof ligt een stukje van de route. De beslissing is vooraf genomen, we nemen genoeg eten en drinken mee zodat we niet hoeven op te steken. Om de schluchten ook weer retour te lopen bergop maakt er een dagtaak van. Het is dus zaak om goed uit te zoeken hoe laat het openbaar vervoer rijdt. Wij hebben dit probleem niet we hebben de beschikking over twee auto’s.

De eerste auto wordt geparkeerd bij het eindpunt van onze wandeling in Räuflach bij Obervellach waar de in/uitgang van de Groppensteinschlucht is. Er is hier beperkte parkeergelegenheid. Vanaf hier gaan we met de tweede auto naar Mallnitz.

Volgens informatie is er een kleine parkeerplaats bij de ingang van de schlucht maar wanneer we daar heen rijden zien we een stopverbod. We besluiten geen risico te nemen op een boete en parkeren de auto op de P+R van station Mallnitz. Gelukkig is hier ruimte genoeg.

Rabbischschlucht

Vanaf het station is de schlucht direct goed aangegeven en zonder problemen vinden wij de ingang. Dat was in de jaren 80 wel anders, toen waren de schluchten veel slechter te vinden en praktisch niet onderhouden.

In het begin is de schlucht niet spectaculair maar als we eventjes op weg zijn is het direct al genieten.

De Rabischschlucht is ongeveer 3 kilometer lang en het hoogteverschil 180 meter.
Het ene moment is de schlucht breed het andere moment smal.
Bij de lastige passages zijn trappetjes aangelegd.

In de schlucht ligt een Geocache, deze is door de slechte GPS ontvangst ter plekke lastig te vinden maar met logisch verstand toch zo gevonden.

Aan het einde van de schlucht is het water een rustig kabbelend beekje geworden.

We komen uit in het gehucht Lassach Sonnseite met mooi zicht op de bergen. Hier is ook een kleine waterkrachtcentrale welke gebruikt wordt door de Oostenrijkse spoorwegen. Even voorbij de waterkrachtcentrale in het zonnetje wordt een broodje gegeten.

De vlinders vliegen langs ons heen en laten zich op beeld goed vangen.

We komen uit op de Bundesstrasse welke we moeten oversteken om het pad wat naar de Groppensteinschlucht gaat te bereiken. De schlucht staat niet goed aangeschreven dus we zijn blij dat we de wandelkaart bij ons hebben, met een klein beetje puzzelen komen we er achter dat we een klein stukje omhoog moeten en dan over een boerenerf het pad volgen.

Met een beetje klimwerk over een hekje komen we op het juiste pad. Jammer dat de schlucht zo slecht staat aangegeven hij is de wandeling zeker waard.

Groppensteinschlucht

Na eerst een stukje omhoog geklommen te zijn gaat het nu weer bergafwaarts door het bos naar de ingang van de tweede schlucht.

De Groppensteinschlucht is anders als de Rabbisschlucht. Men loopt over de vlonders en bruggen door de schlucht. Door de regenval van de afgelopen week is de schlucht op sommige plekken behoorlijk glad, we zijn dan ook blij dat we hebben gekozen voor de bergschoenen. Het bord Schluchten nur mit festes Schuhwerk betreten is geen overbodig advies. Zeker als Emmy onderweg uitglijdt. Gelukkig kan de weg gewoon vervolgd worden en heeft zij behalve een beschadigd ego niets opgelopen.

We bereiken de Zechnerfall, omdat deze door iedereen langdurig bekeken wordt is er een uitkijkplatform gebouwd. In het verleden kon je tot vlak bij de waterval komen dat is nu verleden tijd.

Ook in deze schlucht is een Geocache verstopt ondanks langdurig zoeken wordt deze niet gevonden de GPS dwaalt teveel.

De Groppensteinschlucht op zich is slechts 2,5 kilometer lang en kent een hoogteverschil van 230 Meter.

De toegangsprijs in 2013 is Euro 6 pp maar met de Karinthië kaart gratis en moet betaald worden in Räuflach wat in ons geval het einde van de wandeling is.

Bij regen is de schlucht vanwege gevaar gesloten, evenals in de winter.
Ook in deze schlucht valt er genoeg te zien en we nemen dan ook de tijd om alles tot ons te nemen.

De wandeling welke wij vandaag lopen maakt deel uit van de Alpe Adria Trail

De Alpe Adria rail is een lange afstand wandelroute door Oostenrijk, Slovenië en Italië.

De route loopt in 43 etappes van de Franz Jozefs Höhe op de Gross Glockner bij Heiligenblut naar Venetië

Het traject wat wij vandaag lopen is een deel van etappe 7 van Mallnitz naar Obervellach.

De Alpe Adria Trail lijkt ons een fantastische belevenis, maar voor 43 etappes moet je met pensioen zijn of spreiden over meerdere vakanties. En dat moet er zeker meer getraind gaan worden en zouden we nog meer moeten weten over de bergen en dus een cursus moeten volgen bij Nederlandse Bergsportvereniging. Misschien in de toekomst een mens moet wat te dromen hebben.

Voldaan en met vele indrukken bereiken we het einde van de schluchten en wandeling. Paula en Emmy gaan genieten van een bankje in de zon bij het voormalig Gasthof dat aan het begin of eind van de schlucht lag en al vele jaren gesloten is. Jan en Peter gaan de auto ophalen die in Mallnitz staat.

We zijn vandaag 4 uur onderweg geweest, hebben 2 uur en 40 minuten gewandeld en 1 uur en 20 minuten gepauzeerd. We zijn 160 meter gestegen en 541 meter gedaald.