Met de lift in Zell am Ziller en wandeling naar de Kreuzwiesenalm
- Heenreis
- Dalfazalm
- Schleierfall
- Pletzachalm
- Padastertal
- Bergeralm
- Aunerhof
- Samnaun
- Padasterjochhaus
- Durlassboden
- Seespitz – Pertisau
- kitzbühel en Schwarzsee
- Kreuzwiesenalm
- Penken
- Schlegeisstausee
- Spieljoch wandeling 7A
- Terugreis
Vrijdag 10 september 2010
Vandaag gaan we nog een keer gebruik maken van de Zillertalkaart die we aangeschaft hebben. We stappen in de auto om naar Zell am Ziller te rijden. Hier gaan we met de Rosenalmbahn naar boven om daar vandaan naar de Kreuzwiesenalm te wandelen. Deze wandeling hebben we als eens eerder gedaan maar toen was de alm gesloten omdat we te vroeg in het voorjaar hier waren.
Het eerste stuk van de wandeling vanaf de Rosenalm klimmen we nog een stuk omhoog en steken een aantal keren een beekje over. Natuurlijk vindt je hier ook de bekende kruisbeelden.
Nadat we een stuk geklommen hebben gaat het weer bergafwaarts over smallere paden dit gaat eventjes door tot we op een schotterweg komen.
Xela loopt op de smalle paden lekker los en is vaak stukken voor ons uit. Op ons commando wacht gaat mevrouw eigenwijs zitten wachten, natuurlijk midden op het pad, tot we weer bij haar zijn. Dit is iets waar we heel erg aan moeten wennen. Xela is erg zelfstandig en eigenwijs en gaat ons vooruit. Marsha daarentegen herderde en bleef bij ons in de buurt en liep tussen ons in om ons bij elkaar te houden.
We volgen de schotterweg en ongeveer één uur na vertrek van de Rosenalm komen we bij de Kreuzwiesenalm aan. Er zit nog wel wat volk op het terras maar de lucht wordt donker en het voelt kil aan. Wij besluiten om een plekje in de hut te zoeken om daar een consumptie te nemen. Er is weinig plaats en we komen aan tafel met een paar Belgen. Het is een vriendengroep die een weekje met elkaar onderweg zijn om het Zillertal per mountainbike te ontdekken.
Normaal gesproken heb je van de Kreuzwiesenalm de mooiste uitzichten richting Gerlos en Zell am Ziller. Maar zoals zo vaak deze vakantie laat het weer ons in de steek. Wanneer we uit de hut lopen begint het te miezeren en als we 5 minuten onderweg zijn te stortregenen. Gelukkig hebben we de poncho’s bij ons en houden we ons op deze manier relatief gezien droog.
Na 30 minuten de grindweg gevolgd te hebben kunnen we weer een afslag het bos in nemen. Hier lopen we gelukkig wat droger. Halverwege het bospad steken we een veld met Alpenroosjes over. Deze zijn helaas uitgebloeid. De bloeitijd ligt in mei / juni afhankelijk van de hoogte dat ze staan en de zonne-uren. We arriveren bij het middenstation van de lift. Je kan er hier nog voor kiezen om naar beneden te gaan wandelen. Een wandeling van dik 2,5 uur. Het grootste gedeelte van deze wandeling gaat over asfaltwegen. Wij zien dit niet zitten en laten ons comfortabel met de liftcabine naar beneden vervoeren. Een ijsje of iets anders lekkers op het terras van conditorei Gredler is een veel beter idee!