Via de Alte Kotahornalm naar Mayrhofen vanaf Ramsau berglift
- Heenreis
- Falzthurnalm
- Maria Brettfall
- Goglhof
- Nösslachhütte
- Lackenalm
- Kreuzwiesenalm
- Edelhütte
- Kotahornalm
- Rondwandeling Penken
- Jausenstation Schwarzachtal
- Terugreis met stop in Zugspitzgebiet
Let op de genoemde Ramsberglift is niet meer in gebruik en afgebroken.
Vrijdag 20 juni 2008
De zomer is ingetreden. Tijd om een lang geplande tocht uit te voeren. Ooit in 2000 hielden wij een wandelvakantie welke zou starten met de tocht Ramsau berglift (1320 meter), Kotahornalm (1624 meter), Karalm (1746 meter), Steinerkogl (1269 meter) en dan afdalen naar Mayrhofen (633 meter).
Echter deze hebben wij door een virus uitbraak bij Emmy niet kunnen uitvoeren. Als alternatief zijn we toen door het dal gewandeld.
Vandaag is het tijd om deze tocht alsnog te maken. We rijden met de auto naar Ramsau en parkeren bij de lift. De ouderwetse stoeltjeslift brengt ons in ongeveer 20 minuten naar boven.
Al rustig stappend wandelen we in 60 minuten naar de Kotahornalm. Deze alm is al 400 jaar oud en sinds 102 jaar in het bezit van de familie Eberharter – Wechselberger, hier drinken we wat en gaan na een korte pauze verder.
Via een bergpad bereiken we ons hoogste punt van vandaag de Karalm. Het hele traject van de Kotahorn tot aan de Karalm heb je een prachtige blik in het dal en op de Penken. Even voorbij de Karalm komen we weer op een schrotterweg die als een serpentine lint naar de Steinerkogl leidt.
Vanaf Steinerkogl is het mogelijk om naar het dorpje Brandberg te lopen en daar op de bus te stappen. Wij kiezen er echter voor om de afdaling naar Mayrhofen te maken. Een daling van 636 meter. Het eerste gedeelte is landschappelijk nog mooi maar al gauw kom je in een bos zonder enkel uitzicht dus erg saai. Als wij in het bos lopen voelen we de spatjes al en wanneer we halverwege zijn moeten we echt de regenjas aantrekken. Het buitje is gelukkig van korte duur en wanneer we na 1,5 uur na vertrek van Steinerkogl in Mayrhofen aankomen is het weer droog.
We belonen ons na deze lange tocht op het terras van conditorei Kostner met een lekkere ijskoffie. Bij het stationnetje moeten we nog 30 minuten wachten op het treintje dat ons naar ons uitgangspunt Ramsau terug moet brengen.
Wel staat de middag stoomtrein van de Zillertalbahn klaar voor vertrek. Peter is gek van treintjes en het is al weer een aantal jaren geleden dat hij in een stoomtrein gezeten heeft. Ondanks het dure tarief koopt Emmy kaartjes voor de stoomtrein.
Op de open wagon van deze trein keren we terug naar ons uitgangspunt Ramsau. Een geslaagde dag met mooie afsluiting.
