Oostenrijk Gerlitzen bij de Ossiachersee

Eenvoudige wandeling op de flanken van de Gerlitzen

Na de stevige tocht van gisteren is het vandaag tijd voor een ontspannende wandeling. Vandaag rijden we naar één van de meren die Karinthië rijk is de Ossiachersee.

De Ossiachersee is het derde meer wat grote betreft in Karinthië alleen de Wörthersee en de Millstättersee zijn groter.

We parkeren de auto op de parkeerplaats van de Gerlitzen Panorama Kanzelbahn. We zijn aangenaam verrast, vorige keer moesten we zoeken naar een parkeerplaats inmiddels staat er een grote parkeergarage bij het dalstation van de lift. We gaan met de kleine cabine naar het middenstation, ook hier weten we niet wat we te zien krijgen. De lift gaat verder als voorheen en op de almweide waar het middenstation tegenwoordig is staan een aantal attracties.

Omdat we wat later vertrokken zijn van de camping lunchen we op de almweide voordat we met de Gerlitzen Gipfelbahn naar 1911 Meter stijgen. De laatste lift is een stoeltjeslift maar voor Xela is dit geen probleem, ze ligt graag op schoot en blijft stil liggen

Boven aangekomen kijken we onze ogen uit. Aan alle kanten heb je een fantastisch uitzicht. Jammer genoeg is het door de warmte heiig zodat er niet zover gekeken kan worden.

We lopen over de top van de Gerlitzen richting de startplaats van de paragliders.

Er zijn er een flink aantal aanwezig . De voorbereiding voor de start is een precies werkje en de start zelf is een spectaculair gezicht.


Wij staan er dan ook geruime tijd te kijken, het is een mooi schouwspel.

Blik op Villach
Blik op de Wörthersee
Blik op de Faakersee en de rivier de Drau
Faakersee en de Mittagskogel 2145 Meter (in Sloveens Kepa)
Zelfde uitzichtpunt maar toch weer net even anders.
De Gerlitzen maakt niet voor niets reclame met de mooiste uitzichtsberg.

We gaan vandaag ook nog een stukje wandelen om de stijve spieren los te lopen via de Pollingerhütte naar het middenstation wat ook wel de Sonnenarena genoemd word.

Blik richting Afritzersee welke net niet zichtbaar is.

Al snel zijn we ongemerkt van 1911 meter naar 1655 meter gezakt. Bij de Pöllingerhütte pakken we even een terrasje. Bij de hut bevind zich ook het Berg en Almmuseum welke met de Karinthië kaart gratis toegankelijk is.

Ook vanaf hier nog steeds uitzicht over de meren.

We wandelen vanaf de hut over een brede bergweg in dertig minuten naar het middenstation. De totale wandeling duurt slechts 1,5 uur maar door de vele uitzichten en fotomomenten waren wij veel langer onderweg.

Vanaf hier gaan we met het gondeltje weer naar beneden. Aangekomen bij het dalstation gaan we niet direkt terug naar de camping maar nemen nog even een kijkje bij het meer.

En passant pakken we nog even een Geocache mee. Het is er één van een serie (trail) van 100 stuks Bij gebrek aan tijd laten we het maar bij dit exemplaar 🙂

Xela ruikt het water maar zoals op zoveel plaatsen aan de Oostenrijkse meren is het voor honden verboden om te zwemmen.

Vanaf het meer een blik op Burgruine Landskron. Ondanks dat we al vaker in Karinthië waren hebben we deze nooit bezocht. Weer iets voor het to do listje.

Met nog een blik over het meer sluiten we een mooie en welbestede dag af. Morgen opnieuw een voorspelling van goed weer een nieuwe uitdaging wacht de twee schluchten tocht.