Oostenrijk Feilalm,de alm met het mooiste uitzicht op Pertisau en de Achensee 

In 1987 waren wij op vakantie in Pertisau en bezochten de Feilalm. Hier hebben we zulke mooie herinneringen aan dat we vandaag op sentimental journey gaan. We rijden vanuit het Zillertal naar Pertisau en parkeren de auto op de grote parkeerplaats aan de ingang van de Karwendeltäler aan het einde van het dorp bij het begin van de mautstrasse. Net als overal in Pertisau is het ook hier betaald parkeren. 

De eerste kilometer loop je langs de mautstrasse. Gelukkig loopt er wel een voetpad aangezien de automobilisten het niet zo nauw nemen met de maximum snelheid. 

Links vanaf de parkeerplaats gezien het dal met de Falzturnalm en de Gramaialm. Ook hier waren we al een aantal keren afgelopen juni nog voor 3 nachten op de Gramaialm nadat we een prijsje gewonnen hadden via een Facebook actie. Zie het verslag Gramai Alm zomer 2015.

Rechts het dal waar de Pletzachalm en Gernalm liggen. Beiden hebben wij al een aantal keren bezocht.

Boven op de berg ligt de Feilalm een klim van ongeveer 400 hoogte meters. 
De Feilalm is in de zomer geopend van begin mei t/m eind oktober. 

In de winter is de Feilalm open van december t/m maart, wel afhankelijk van de lawine situatie. De weg door het bos die wij wandelen is dan alleen mogelijk met sneeuwschoenen of als skitour. De variant via de Pletzachalm is een rodelweg.

Onze wandeling gaat door het bos omhoog, het pad ligt in de schaduw maar er zijn genoeg mooie doorkijkjes. 
Xela vermaakt zich uitstekend, als berghond is zij helemaal in haar element op de smallere paden. 

Achter in het dal de Gramaialm waar wij in juni waren. Op deze foto kan je de alm niet ontdekken als je op de volgende foto kijkt, waar is ingezoomd, wel. 

Inmiddels zijn we zoveel gestegen dat we ook een eerste blik op de Achensee krijgen. Later krijgen we een volledig zicht op het meer en Pertisau. 
We komen uit het bos het pad gaat verder over een brede schotterweg. 

Pertisau en de Achensee zijn vanaf hier duidelijk te zien. Het buro voor toerisme is zo vriendelijk geweest om een bankje neer te zetten. Een mooi punt om even uit te rusten van de klim. 

Na diverse bochten zien we de Feilalm liggen. Vergeleken met 1987 is het hier behoorlijk veranderd. 
In 1987 was het een “urige hut”, verlicht met kleine fietslampjes en het eten werd bereid op een hout gestookt fornuis. 

Tegenwoordig is het een moderne hut, van de kelner horen we dat de verbouwing in de jaren 90 plaats gevonden heeft. Van de oude hut is uit nostalgische overweging de voorkant bewaard gebleven. 

Deze is als decoratie tegen de schuur aangezet, zie bovenstaande foto. 
We zoeken een plaatsje op het terras, Xela weet dat dit het moment is om uit te rusten en trekt zich van de hele wereld niets aan en ligt in no time te slapen. 

Vanaf het terras van de hut heb je een prachtig uitzicht hier kan je rustig genieten onder het genot van een hapje en drankje. Een aanrader is de Kaiserschmarrn. Een van de beste die wij hebben mogen eten in Oostenrijk. 

Er bestaat de mogelijkheid om nog verder te klimmen naar de Feilkopf maar wij vinden dat we voor vandaag genoeg hoogtemeters gemaakt hebben. 

Wij kiezen er voor om dezelfde weg terug te lopen als heen. Een variant is via de mountainbikeroute (schotterweg) naar de Pletzachalm maar aangezien we de route van de Pletzachalm naar Pertisau al meerdere keren gewandeld hebben doen we het dit keer niet. 

De terugweg duurt zoals meestal in de bergen korter dan de heenweg omdat het bergafwaarts gaat. Na ongeveer 60 minuten staan we weer op de parkeerplaats bij de Langlaufstüberl. 

Het zonnetje schijnt en we lusten wel wat te drinken dus gaan we daar nog even op het terras zitten. 
Op het terras een mooi uitzicht op het Tristenautal waar we vorig jaar de Tristenaurunde liepen. We hebben vandaag opnieuw een mooie dag gehad. 
Volgende pagina zomervakantie 2015