Wandeling rondom Purmerend
Zondag 24 januari 2010 werd met name Noord Holland weer voorzien van een laagje sneeuw. Ons plan was vandaag om een wandeling in onze omgeving te maken. Daarbij werd gedacht aan een wandeling in het Purmerbos of op het Hemmeland. Maar voor beide recreatiegebieden moeten we in de auto stappen waar we niet echt zin in hebben. We besluiten de wandeling bij huis te starten en maken een rondje Kwadijk.
Deze wandeling duurt bij goed weer ongeveer 60 minuten en was vroeger ons favoriete rondje om met de hond te wandelen. Voor we op pad gaan moet er eerst nog even sneeuw geruimd worden en de auto sneeuwvrij tenslotte moeten we morgenochtend weer naar het werk. Verder zorgt Emmy er voor dat de vogels in de tuin ook weer aan hun trekken komen en hangt en strooit daar het nodige vogelvoer.
Purmerend Purmerend is als kleine handelsnederzetting voor de visserij en scheepvaart ontstaan tussen de meren Purmer, het Beemster en de Wijde Wormer. De naam Purmerend is als volgt te verklaren: “het leght aan ’t eynde van de Purmer, ’t welck een meir oft binnenwater was, maer namaels droogh en tot landt gemaeckt”. Purmerend was rond 1340 een gehucht, maar kwam daarna tot bloei. Willem Eggert mocht in 1410 van graaf Willem de Zesde een eigen kasteel bouwen dat in 1413 gereed kwam; slot Purmersteijn. Purmerend kreeg in 1434 stadsrechten. Vanaf 1392 bezat de stad twee kloosters, waarvan het St. Ursula het bekendste was; dit bevond zich op de plek van de huidige Koemarkt. De overwinning van de Watergeuzen op de Spanjaarden maakte in 1572 een einde aan de kloosters. Het kasteel Purmersteijn werd rond 1671 bewoond door Jacob F. Hinlopen; het werd afgebroken in 1741 omdat het in verval was geraakt. Door het verkrijgen van marktrechten kon de stad Purmerend groeien als handelscentrum voor de nijverheid. De stad kreeg het recht op twee jaarmarkten en een weekmarkt, en sinds de 16e eeuw de bekende veemarkt. Van een plaats die voornamelijk gericht was op visserij en scheepvaart was begin 18e eeuw een stad ontstaan met nijverheden als drie brouwerijen, twee jeneverstokerijen, een buskruitmolen, een terpentijnstokerij, beide in in het bezit van Jan Frederik Berewout, een zeepziederij, een azijnmakerij, een touwslagerij, een scheepstimmerwerf en drie zaag- en meelmolens. De stad is omgeven door polders, zoals de Purmer, Beemster en Wormer. De stad werd het marktcentrum van de omgeving, maar het bevolkingsaantal groeide langzaam. Pas na 1960 is de bevolking gegroeid van ongeveer 10.000 naar ongeveer 80.000 inwoners. De stad ligt gunstig ten opzichte van Amsterdam waar veel inwoners, vaak voormalig inwoners van de hoofdstad, werken.(bron Wikipedia.org)
Wanneer we de deur uit gaan is ook de buurman druk bezig met sneeuwruimen. Als we foto’s de straat in maken kan je goed zien dat er een aardig laagje sneeuw gevallen is.
We wandelen de straat uit en komen bij het bruggetje naar het winkelcentrum. Hier is een hele kolonie eenden neergestreken maar ondanks de koude eten zij het brood wat wij meegenomen hebben maar mondjesmaat. Reden voor ons om onze weg te vervolgen. We komen nog langs meer plaatsen waar watervogels zitten. Wellicht zijn die hongeriger?
We wandelen verder en zien op twee plaatsen reigers die in een gedoken op het ijs zitten. Zouden die beesten het niet koud en honger hebben?
Aan de rand van de wijk Overwhere loopt het fietspad naar Kwadijk. Wij volgen dit fietspad. Tot aan de gemeente grens van Purmerend is niet geruimd. Zodra we op het grondgebied van de gemeente Kwadijk komen is het pad schoon. Verbazingwekkend dat kleine gemeenten altijd hun zaakjes beter voor elkaar hebben.
In de verte zien we tegen de grauwe lucht de watertoren van Kwadijk. In dit stukje polder vinden we een eendenkolonie. Deze ziet er erg hongerig uit. Hier worden ze waarschijnlijk niet zo vaak bijgevoerd. Emmy neemt de proef op de som en inderdaad de beesten hebben trek.
Na een oponthoud van het eenden voeren wandelen we verder. Al snel komt de watertoren en Kwadijk dichterbij. De toren gebouwd in 1925 door de architect BF van Niefelt is tegenwoordig in handen van particulieren en wordt gebruikt voor bewoning. Van de oude functie is geen sprake meer.
Purmerend ligt achter ons en over het polderlandschap zien wij de flats welke aan de rand van de stad staan liggen. Door het lintdorp Kwadijk wandelen we verder om aan het einde van het dorp linksaf onze weg te vervolgen richting onze woonwijk. Achter ons zien wij de watertoren. Voor ons in de verte de flat welke aan de rand van onze buurt ligt. Nog even stappen en het rondje zit er op.