Kroatië nationaalpark Plitvice 

• Rondreis zomervakantie 2004
• Nationaalpark Plitvice
• Porec
• Pula
• Novigrad
• Laatste week in Oostenrijk

Na twee dagen badderen verplaatsen we ons naar Plitvice. We willen hier het nationaal park Plitvice bezoeken welke op de wereld erfgoedlijst van UNESCO staat.

Nationaal Park Plitvice |

Nationaal Park Plitvice is een van de mooiste natuur monumenten in Europa, er zijn heel veel bossen, meren en beekjes. Nationaal Park Plitvice heeft een rijke flora en fauna. Op de bruggetjes in het park trouwen mensen uit de hele wereld. In het nationaal park Plitvice is ook de film “Winnetou en de schat van het Zilvermeer” opgenomen, deze film is gebaseerd naar een boek van de bekende schrijver Karl May. Gelegen in een dichtbeboste omgeving, worden de Plitvice meren gezien als één van de fenomenen in de wereld In de omgeving kunt u de 16 kristalheldere meren bezichtigen die overgaan in 92 sierlijke watervallen. De Plitvice meren zijn in 1949 verklaard als nationaal park en sinds 1979 toegevoegd aan de lijst van beschermde natuurgebieden van de UNESCO. U zult verrukt zijn over de belevenis van de flora en fauna; het gezang van de watervallen, het kristalheldere water van de meren en de duizenden regenboogkleuren die door de schuimende watervallen worden geproduceerd. Piltvice 

Als men het in Kroatië over natuurgebieden heeft dan komt zonder twijfel het Plitvice meren nationaal park (kortweg: Plitvice) ter sprake, een natuurgebied van grote schoonheid met eeuwenoude bossen, 16 meren en meer dan 90 watervallen op een oppervlakte van nauwelijks 20.000 hectare. Het Plitvicer merengebied (Plitvicka Jezera), staat op de lijst van beschermde natuurgebieden van de UNESCO. Ongeveer 3/4 gedeelte van het park bestaat uit bos, waarbij naaldbomen en beuken een belangrijke plaats innemen, het overige gedeelte is water. Het park is, ondanks zijn hoogteverschillen waardoor het wat minder toegankelijk is voor mensen die slecht ter been zijn, voorzien van een uitstekende infrastructuur. Vrijwel elke touroperator organiseert tochten naar het gebied, u kunt er vrij in rondwandelen en met de bus of met een bootje weer naar het uitgangspunt terugkeren. 

Het wildbestand in het park is zeer groot met herten, wilde zwijnen, wolven en beren. Vogelliefhebbers kunnen dagenlang in Plitvice doorbrengen. Een in 2001 afgeronde studie heeft aangetoond dat zich in het park bijna 140 soorten vogels bevinden. Een aantal ervan verblijft er slechts een gedeelte van het jaar. Uitheemse of zeldzame soorten zult u er nauwelijks aantreffen, vrijwel elke roofvogelsoort die in Kroatië voorkomt bevindt zich evenwel in het park. De oplettende wandelaar zal kikkers van onwaarschijnlijke grootte in het water ontdekken. Als u echt alles over de meren van Plitvice wilt weten dan kunt u het beste bij de receptie het boekje Plitvicka Jezera aanschaffen. In vijf talen wordt daarin de geschiedenis van de meren uit de doeken gedaan. Het boekje is voorzien van schitterende foto’s die een beeld geven van het gebied in elk jaargetijde. 

Afzetting van kalk en magnesium zorgt ervoor dat er steeds weer nieuwe hindernissen ontstaan waardoor het water een andere loop zoekt. Op andere plaatsen wordt de watertoevoer dan weer zo groot dat eerder gevormde barrières worden afgebroken. Ook alles wat in het water terechtkomt versteent op deze manier, wat ook mooie onderwaterbeelden oplevert. Ondanks het feit dat voor de burgeroorlog het park jaarlijks door bijna een miljoen mensen werd bezocht, heeft de wildstand daaronder niet te lijden gehad. Tijdens de burgeroorlog was het park gesloten, gebouwen en wegen werden vernield. Reeds in 1996 werd een deel van het park weer voor het publiek opengesteld en in 1998 was nauwelijks iets meer van schade te merken. Het lijkt erop alsof de wildstand zich in de jaren waarin het park gesloten was, nog verder ontwikkeld heeft. 

De grote watervallen bevinden zich in het noordelijke gedeelte van het park (ingang 1). Via een brug kunt u de autoweg oversteken en uw wandeling door het park aanvangen. De hoogste waterval stort zich hier van 56 meter hoogte in een lager gelegen meer. Het totale hoogteverschil bedraagt 156 meter. In 2001 werd een nieuwe weg naar de meren aangelegd. Dwars door een toegankelijk gemaakte grot bereiken degenen die wat beter ter been zijn de meren op een alternatieve, bijna spectaculaire wijze. Het zuidelijke gedeelte (ingang 2) met onder andere het Kozjakmeer waarover u met een (elektrisch aangedreven) bootje kunt varen, is vlakker en u kunt er heerlijk wandelen. 

Het park heeft 2 ingangen vanwaar u kunt starten met uw rondreis. U kunt er ook altijd weer terugkomen. Langs het park loopt een autoweg, het is verboden uw auto er te parkeren. Bij beide ingangen zijn grote parkeerplaatsen aangelegd, die in het seizoen echter soms te klein blijken. Het verdient dan ook aanbeveling om Plitvice te bezoeken door tussenkomst van een touroperator of met gebruikmaking van openbaar vervoer. Als u het park op uw gemak wilt bezichtigen dan heeft u, ondanks de transportmiddelen die u in het park (met uitzondering van periodes waarop de gladheid transport over de wegen onmogelijk maakt) ter beschikking staan, minimaal een dag nodig. Gedurende winter is het park eveneens geopend. Met sneeuw en ijs biedt het dan een sprookjesachtig aanzicht. Wanneer u ook gaat, stevig schoeisel is te allen tijde noodzakelijk. Ondanks de tamelijk hoge toegangsprijs is een bezoek aan Plitvicka Jezera een verplicht nummer voor elke bezoeker in het gebied.

Bron: www.kroatie.nl 

Wil je het op je gemak bekijken moet je twee dagen uittrekken. Iets wat wij maar al te graag doen. We hadden al gehoord van bekenden die in dit nationaal park geweest waren dat de hotels al snel vol zijn en dat reserveren (toentertijd) niet mogelijk is. We rijden bijtijds weg van de Terme Catez en arriveren in de ochtend al bij het hotel wat direct bij de ingang van het nationaal park ligt. We hebben geluk, er zijn nog een paar kamers vrij, weliswaar in de kelder en zonder balkon maar dat kan de pret niet drukken. we kunnen slapen. Je kan ondanks dat de oorlog al een tijdje voorbij is (de oorlog woedde van 1991 tot 1995) wel zien dat je in voormalig oorlogsgebied bent. In het raam van onze hotelkamer zit een kogelgat en onderweg zagen we nog kapot geschoten en onbewoonbare woningen. Ook zien we veel huizen waarvan de beneden verdieping gerenoveerd is en voor de bovenetages het geld nog niet beschikbaar is waardoor deze in verpauperde staat zijn.

We waren vorig jaar (2003) ook al in Kroatië echter toen aan de kust in Istrië daar was helemaal niet te zien dat dit land door oorlog zo ontregeld was. We zetten onze tassen op de hotelkamer en gaan snel op stap om het bovengedeelte van het nationaal park te bezoeken. We genieten volop van al het natuurschoon. Dit moet je werkelijk één keer in je leven gezien hebben.

Zoals eerder al vermeld is het park te groot om in één dag te bekijken. Het is verstandig om de zogenaamde onder meren in de ochtenduren te bezoeken iets wat wij de volgende dag ook van plan zijn. Je hebt dan de mooiste gezichten door de stand van de zon. Helaas zou het voor ons anders uitpakken maar laten we niet op de zaken vooruit lopen. De hele middag zijn we zoet met het rondkijken bij de boven meren en voor we het weten begint het te schemeren en gaan we het hotel op zoeken. De dag was welbesteed. 

Na een verkwikkende nachtrust worden we wakker. Na het dagelijkse doucheritueel en ontbijt gaan we op pad om het andere gedeelte van het nationaal park te bezichtigen. We moeten eerst met een bootje naar het andere eind van het park. Als we net in het bootje zitten zien we in razend tempo de donkere lucht naderen. Als we uitstappen is het nog droog en we hebben een stille hoop dat het onweer overwaait. We wandelen naar het uitzichtpunt en juist al wij de eerste foto’s gemaakt hebben barst er een verschrikkelijk onweer los.

We zijn werkelijk nat tot op onze onderbroek c.q. slip. Zo kunnen we ondanks dat het ergste voorbij is niet blijven rondlopen We gaan terug naar het hotel om ons om te kleden. We legen onze schoenen buiten de deur omdat anders de werkster van het hotel had moeten dweilen. Tot onze verbazing is in het hotel de verwarming aan. Naderhand horen we dat dit altijd gedaan wordt bij onweer zodat de gasten hun kleding kunnen drogen. Wat een service!

Als we voor de tweede keer die dag op stap willen gaan regent het opnieuw. Er zit dus niets anders op dan ons vertrek uit te stellen. rond 12.30 uur is het eindelijk droog en kunnen we eindelijk op pad gaan. De mooie uitzichten met zon missen we maar ondanks dat is het een prachtige belevenis. Voor we het weten is het tijd om terug naar het hotel te gaan en zorgen dat onze maag gevuld wordt.