In het voorjaar een wandeling in Süd Tirol
- Heenreis wintersport 2023
- Wandeling Galtür naar Wirl en retour
- Wandeling Jamtal
- Wandeling Skigebied Silvapark
- Wandeling Galtür naar Ischgl
- Wandeling Gossensass naar Sterzing
- BBT (Brenner Basis Tunnel) Infocenter Tunnelwelten Steinach am Brenner
Na een week in Gampelerhof in Galtür zijn we zaterdag naar onze vrienden Martin en Christine in Steinach am Brenner gereden. Hier is het lente maar volgens de voorspelling krijgen we nog wat sneeuw de komende dagen. De zondag is volgens de voorspelling de beste dag. We plannen voor die dag een wandeling.
We rijden zondag de grens over naar Gossensass (Italiaans Colle Isarco) een klein dorp net over de grens bij de Brenner.
De auto wordt midden in het dorp op een parkeerplaats geparkeerd en wij starten met onze wandeling. Martin is vandaag onze gids en wij Hollanders volgen.
Door het dorp klimmen we omhoog richting het bos.
Vroeger was Gossensass een bekend kurort tegenwoordig is het een slaperig dorpje.
Ter herinnering aan die tijd staat er een beeld van keizer Franz Josef.
We komen langs de Lourdeskapel die achter hotel Gudrun staat.
De kapel is gebouwd in 1891.
We hebben inmiddels wat hoogtemeters gemaakt en kijken op het dorp.
We komen uit in het bos en zijn inmiddels al bijna op gelijke hoogte met de autobahn waar we net nog ver onder stonden.
We komen in het bos al prachtig bloeiende bloemen tegen. Het leverbloempje staat al volop in bloei.
Achter de snelweg ligt het Pflerschtal.
Na al het klimmen gaat het glooiend over een hoogvlakte verder.
We komen langs burcht Strassberg welke in particuliere handen is en helaas niet te bezichtigen. Vroeger was dit een kazerne.
Onder het kasteel is nog een bunker. Hier staat nog een waarschuwingssteen dat de toegang verboden is.
Ook de madeliefjes staan alweer in bloei.
Het zonnetje schijnt. Geen straf om hier te mogen wandelen.
Over een geasfalteerde weg gaat de wandeling verder.
Door een bos dalen we af.
We zien de eerste contouren van Sterzing liggen.
We moeten echter nog een stuk langs de spoorbaan voordat we een viaduct onderdoor kunnen om het oude centrum te bereiken.
Sterzing (Italiaans Vipiteno) is de noordelijkste stad van Italië met kerken en kunstschatten uit de tijd van de gotiek. De vestingen en kastelen even buiten de historische stadskern getuigen van de belangrijke positie van Zuid-Tirol in de middeleeuwen
Markant voor Sterzing is de klokkentoren “Torre delle dodici”-“Zwölferturm” (Toren van twaalf) deze werd in de 15e eeuw gebouwd.
De geschiedenis van Sterzing gaat terug tot in de bronstijd. In de Romeinse tijd heette het stadje “Vipitenum”. In een document uit de vroege middeleeuwen (jaar 1108) wordt de naam “Stercengum” teruggevonden. Later wordt hier “Sterzing” van afgeleid. In de late middeleeuwen (15de eeuw) kwam de gemeente tot bloei. Men vond zilver en brons in de regio en dit zorgde voor meer welvaart en het verder ontwikkelen van de gemeente.
Süd Tirol is tweetalig, Duits en Italiaans. Dit komt omdat Süd Tirol vroeger Oostenrijks was. Nadat het tot Italië ging behoren kregen alle Duitse plaatsnamen een Italiaanse. Alleen in Sterzing is de Italiaanse naam Vipiteno nog te herleiden in de geschiedenis van de stad. Bij de overige plaatsnamen is er sprake van een letterlijke vertaling van Duits naar Italiaans of is de plaatsnaam veritaliaanst Denk aan de steden Bozen / Bolzano en Meran / Merano.
Pasen duurt nog een aantal weken toch hangt de Paas versiering al in de bomen.
Wij gaan op zoek naar een restaurant om te lunchen. Dit is nog een hele opgave omdat het zondag is en veel restaurants gesloten zijn. Bovendien zijn we laat, na 14:00. De meeste restaurant die open zijn hebben de keuken open van 12:00 – 14:00 en weer vanaf 17:30.
We komen uiteindelijk terecht in Restaurant Kleine Flamme. Ondanks dat het al 14:00 uur geweest is en de keuken eigenlijk al gesloten is wil de kok iets voor ons bereiden.
Het is een klein restaurant met ongeveer 8 tafels. Het blijkt een Feinsmecker restaurant te zijn wat Martin voor ons heeft uitgekozen.
De prijzen zijn ook navenant. Het is de duurste lunch die wij ooit gegeten hebben maar een beleving en de moeite waard.
Omdat de kaart ons niet zo aanspreekt vragen we of de kok ons wil verrassen. Als voorgerecht een Thaise soep, niet scherp wel pittig.
Het hoofdgerecht een vegetarische groenteschotel, erg smaakvol.
Wanneer we het restaurant verlaten zien we pas de onderscheidingen. We hebben geluncht bij een meesterkok.
Om terug te keren in Gossensass gaan we 1 halte met de trein. Zowel het station van Sterzing als van Gossensass ligt ver buiten het centrum.
Het is slechts een treinrit van 5 minuten.
In Gossensass moeten we op zoek naar het centrum. Hier staat de auto geparkeerd.
Gelukkig is de kerk van ver te herkennen. Hier is ook de parkeerplaats.
Via een steile trap bereiken we het centrum. Een mooie dag met veel indrukken kunnen we bijschrijven.