- Rondreis vakantie juni 2009
- Bodensee
- Mainau bloemeneiland
- Rheinfall Schaffhausen
- Stein am Rhein
- Zillertal
- Reisdag naar Süd Tirol
- Sonnenberg
- Hirzergebiet Alpenrosenwandeling
- Leiteralm
- Tappeinerweg
- 1000 Stufen weg
- Klammeben
- Timmelsjoch
- Meran
- Partschins Wasserfall
- Quelenhof
- Terugreis
Donderdag 18 juni 2009
Vandaag opnieuw een stralende dag. Gistermiddag lag Peter in het zwembadje van de camping en hoorde daar van een Nederlandse motorrijder dat boven op het Timmelsjoch nog volop sneeuw ligt. Zijn verhaal kan wel kloppen want de Timmelsjoch was door de vele sneeuw van afgelopen winter later open dan normaal. We stappen na het ontbijt in de auto en rijden dit keer de andere richting op dan wanneer we gaan wandelen.
Timmelsjoch: (Italiaans Passa del Rombo) is een 2509 meter hoge bergpas op de grens tussen Oostenrijk en Italië De pas verbind het Oostenrijkse plaatsje Sölden in het Ötztal met het Italiaanse St Leonhard in Passeier en is een toeristische route voor degene die Meran (Merano) willen bezoeken. De Timmelsjoch scheidt de Ötztaler Alpen van de Stubaier Alpen.
De naam Timmels stamt vermoedelijk af van het Latijnse tumulus wat heuvel betekent (bron wikipedia.org)
De weg is tov de eerste keer dat wij hem reden in 1988 behoorlijk verbeterd. Aan Italiaanse zijde is de pasweg uitgebouwd en kunnen tegenwoordig twee auto’s elkaar passeren. Al snel klimmen we naar het hoogste punt.
Wat ons opvalt is dat er aan de Italiaanse kant nauwelijks sneeuw ligt echter zodra we het hoogste punt passeren waar ook de Oostenrijkse / Italiaanse grens is zitten we volop in de sneeuw. De sneeuw ligt hier nog meters hoog.
Al snel naderen we de Mautstelle, als we willen, keren we hier om en besparen het tolgeld. Er wordt slechts op één punt tol geheven voor het verkeer in beide richtingen. Ondanks dat het aantrekkelijk is om de € 17 te besparen rijden we toch door tot in het Oostenrijkse Sölden. Hier waren we vorig jaar in de buurt op vakantie. Wat een contrast met augustus. Het dorp is uitgestorven en er zijn slechts een beperkt aantal restaurants open. We ploffen neer op het terras maar als we 20 minuten later nog steeds geen serveerster aan onze tafel verschenen is stappen we weer op. Emmy heeft af en toe briljante ideeën en vandaag heeft ze er weer één. Langs de weg van Sölden naar Obergurgl ligt een almhut welke in een paar minuutjes tijd vanaf de weg te bereiken is. We besluiten om daar onze lunch te gebruiken. We stappen in de auto en korte tijd later staan we al bij de hut die Sahnestüberl blijkt te heten. Het is een ürige hut waar de jause uitstekend is. Wij waren deze hut al een aantal keren voorbij gereden maar hebben geen spijt dat we er nu gestopt zijn.
Na de lunch rijden we terug naar Süd Tirol. Als we op de camping aankomen trekken we de conclusie dat we wederom een schitterende dag gehad hebben. Verder dat de pasweg van Oostenrijk richting Italië meer stuurmanskunst vereist dan andersom. Eigenlijk is dat wel gek want het is dezelfde weg maar wie hem zelf beide kanten op gereden heeft kan het beamen.
