Italië / Oostenrijk Pustertal en Drau radweg

E-bike tour van Toblach naar Lienz

Zoals jullie in het vorige verslag hebben kunnen lezen staat er voor vandaag een e-bike tour op het programma. We hebben de e-bikes gehuurd bij Papin welke aan het station in Bruneck gevestigd is. We wandelen in 5 minuten vanaf de camping naar het station in Sankt Lorenzen om met de trein naar Bruneck te reizen. We hebben dan precies een half uur de tijd om de bestelde e-bikes op te halen. Voor het eerst fietsen we op zgn. mountainbikes. De andere fietsen die gisteravond aanwezig waren, waren behoorlijk afgeragd. We hebben op verschillende plekken in Duitsland, Oostenrijk en Italië fietsen gehuurd. Maar de huurfietsen in het Pustertal, niet alleen bij Papin maar ook bij andere verhuurders, zijn niet van de kwaliteit en naar onze mening onderhouden als bij vele andere verhuurders. Omdat de mountainbikes niet voorzien zijn van een bagagedrager, gaan we dit keer op pad met de wandelrugzak op de rug. Ons plan is om in Toblach te starten met onze e-bike tour. Om Toblach te bereiken moeten we eerst nog 35 minuten met de trein reizen. In Italië kan je, net als in Oostenrijk, heel makkelijk je fiets met de trein meenemen. Je moet dan wel een kaartje voor de fiets kopen deze kost € 7,=.

Nadat we de e-bikes opgehaald hebben is er nog ruim tijd over. Bij het station is een koffietentje waar we een cappuccino scoren. We hadden in 1e instantie de e-bikes voor 2 dagen gereserveerd maar gezien de weersverwachting (regen) veranderen we het naar 1 dag. Tegen extra kosten van € 7 per persoon mag de e-bike ingeleverd worden bij een andere vestiging van Papin. Aangezien in Lienz bij het station ook een Papin vestiging zit kiezen we voor deze optie.

We stappen in de trein die ons naar Toblach brengt. Hier starten wij onze tocht. We hadden ook eerder of later kunnen starten maar doordat wij de route in juni vanaf Sillian al gereden hebben (zie verslag) kozen we Toblach als startpunt .

Wanneer we in de trein stappen zijn we verbaasd. In Oostenrijk zijn er aparte plaatsen voor de fiets. Hier staat aangegeven waar je met de fiets mag reizen maar er zijn gewoon banken geplaatst waardoor je fiets het gangpad blokkeert. In sommige wagons kan je het zitgedeelte van de banken opklappen om zo plek te maken voor de fiets. In de wagon waar wij plaatsnemen kan dat ook. Echter als we dan de fietsen plaatsen blokkeren we het gangpad in zijn geheel. Dus kiezen we ervoor om de fietsen zodanig in het gangpad te plaatsen dat medepassagiers er nog langs kunnen.

In Toblach (Italiaans Dobiacco) zoeken we eerst in het centrum naar de bakkerij waar we in juni een cappuccino dronken. Voordat we aan de tocht naar Lienz beginnen drinken we hier het tweede kopje van deze dag.

De route gaat verder en we komen aan in Innichen (Italiaans San Candido). Innichen is een overwegend Duitstalige gemeente. Ruim 85% van de bevolking spreekt Duits, 14% Italiaans en 0,3 Ladinisch. Het centrum is een voetgangersgebied met de e-bike aan de hand lopen we door het centrum.

Midden in het centrum staat de katholieke kerk. We willen een kijkje in de kerk nemen maar deze is, ondanks dat het zaterdag, gesloten.

Vanaf Innichen gaat de route verder naar de grensovergang met Oostenrijk. Het is druk op de route, de route is geliefd bij de Italianen. Zij starten in Innichen bij het station waar ze de fiets huren (Papin) en leveren deze in bij het station in Lienz waar de verhuurder ook een vestiging heeft. We hadden het overigens bij het passeren van het station in Innichen al kunnen weten er stond een lange rij met wachtenden voor de fietsverhuur.

De Italianen die waarschijnlijk in het dagelijkse leven nooit fietsen zwabberen van links naar rechts over het fietspad. Rijden met 2 of 3 naast elkaar en ondertussen word ook nog de mobiel in de hand gehouden om een selfie te maken. Kortom hinderlijk en zorgt voor grote ergernis en gevaarlijke situaties.

We passeren de grens met Oostenrijk en komen aan in Sillian. Hier start de Drauradweg (informatie). Op zich is dat vreemd want de bron (oorsprong) van de Drau ligt in Italië bij Toblach in het Toblacherfeld. Je zou dan verwachten dat daar de route zou starten.

In Sillian willen we bij de bakkerij op het terras nog een cappuccino drinken maar we worden door de serveerster weggestuurd. De winkel en het terras sluit om 13:00 uur en het is 12:55. De serveerster is al wel bezig met het opruimen van het terras maar er zitten nog gasten op het terras met een consumptie. Emmy, niet voor één gat te vangen gaat gauw de winkel binnen om coffee to go te bestellen. Zij heeft nog een aantal klanten voor haar en als ze aan de beurt is wil de verkoopster haar niet meer helpen. Wanneer Emmy haar met haar vriendelijkste gezicht meldt dat zij voor 13:00 uur al in de winkel stond krijgt ze toch de coffee to go. Daarnaast staat Pichler bekend om de eigengemaakte chocolade producten. In een kleine koeltas die ook verkocht wordt nemen we 2 repen mee. Naderhand kunnen we concluderen dat dit de beste chocola is die we in jaren gegeten hebben.

Op de marktplaats in Sillian staat een grote klok. Deze klok heeft 63 jaar dienst gedaan in de kerktoren. Door een scheur in de klok moest deze worden vervangen in 2012. Uit nostalgische gronden heeft men deze een plek gegeven op het plein.

Na de pauze gaat de fietstocht verder. De route loopt langs de rivier de Drau.

In Heinsfeld krijgen we zicht op de imposante kasteel Heinsfeld. Deze kan bezichtigd worden. Het gerestaureerde kasteel op de heuveltop is het grootste in Oost-Tirol en het Pustertal. Torens, binnenplaatsen en ruïnes kunnen op eigen gelegenheid worden verkend.

Wij vervolgen onze weg naar Lienz. Afwisselend verloopt de route aan beide kanten van de rivier de Drau.

We bereiken Lienz. Bij Papin aan het station leveren we de e-bikes in. Het station in Lienz ligt direct in het centrum. We wandelen het centrum in. Uit eerdere bezoeken weten we dat Lienz een levendig centrum heeft wat het bekijken waard is (zie verslag) Dit keer hebben we pech. De finish van de Red Bull Dolomitenmann is in het centrum. Het centrum is grotendeels afgezet en er is een podium opgebouwd waar de atleten finishen. Dit gaat uiteraard gepaard met harde muziek en een presentator die het publiek opzweept. Omdat we toch de inwendige mens willen versterken zoeken we toch maar een plaatsje op het terras waar we nadat we onze consumpties genuttigd hebben snel van weg vluchten.

We wandelen terug naar het station waar we de trein opzoeken die ons terug naar Sankt Lorenzen brengt. Voor de treinliefhebbers staat er een Oostenrijkse stoomlocomotief op de draaischijf te pronken.

Er staat ons een treinreis van 1 uur en 45 minuten te wachten met 15 tussenstops. Alle tijd om uit te rusten van de fietstocht. Eindoordeel over deze dag: de fietsen zijn ons 100% meegevallen. Voor één dag goed te doen, hoewel we bijna geen grintpaden en steile hellingen op hebben gefietst of gedaald. Rugzakken achterop is goed te doen, maar zorg er wel voor dat deze niet zwaar beladen zijn.

Volgende pagina zomervakantie 2024