Wandelen van het bergstation naar het dalstation
- Treinreis naar Obersdorf
- Söllereckbahn naar Riezlern
- Kornau naar Breitachklamm en door naar Oberstdorf
- Nebelhornbahn
- Oberer Höhenweg Heuberg via Baad naar Mittelberg
- Ifenbahn Gottesacker
- Söllereckbahn naar Feldhornbahn
- Heubergbahn naar Mittelberg en verder naar Baad
- Eislaufzentrum Oberstdorf naar Christlesee
Vandaag gaan we opnieuw, net als onze eerste vakantiedag, met de Söllereckbahn de berg op. Het dalstation van deze lift ligt op loopafstand van ons hotel Nebelhornblick. We starten de wandeling vandaag opnieuw direct vanuit ons hotel in Oberstdorf Kornau.
We bereiken met de kabelbaan in korte tijd het bergstation van de Söllereckbahn. Hier is het weer druk met skiërs die hier hun afdaling starten.
Iets hoger als het bergstation begint de geruimde winter wandelweg. Om deze te bereiken loop je een klein stukje over de piste. Jan gunt zijn benen vandaag een dagje rust en neemt straks de lift weer naar het dalstation en gaat retour naar het hotel. Paula gaat met ons mee wandelen. Nadat we afscheid hebben genomen van Jan starten we de wandeling.
Richting het Klein Walsertal in Oostenrijk moesten we rechtsaf buigen. Dit keer gaat het linksaf. We twijfelen even bij een splitsing of we gelijk richting dal moeten gaan of dat we eerst een stukje moeten klimmen. Emmy vraagt het even na bij het restaurant. Het vriendelijke personeel meldt ons dat we eerst nog een stukje de berg op mogen.
De route loopt door een bos. Zodra we in het bos zijn wordt het sneeuwdek op de bodem al minder.
We krijgen links van ons een blik in het dal en zien Oberstdorf in de zon liggen.
Zodra de bomen minder worden wandelen we weer door een winterlandschap.
De waterbak ligt onder de sneeuw toch is het water in de bak niet bevroren. Het is niet zo gek dat hier een waterbak staat. We bevinden ons in de Hühnermoos, een hoogveengebied met een unieke flora en fauna. In de winter is hier door de sneeuw weinig van zichtbaar maar in de lente, zomer en herfst kan je waarschijnlijk je ogen uitkijken. We hebben al vaker hoogveengebieden gezien in de bergen en zijn iedere keer weer verbaasd hoe mooi het is maar ook hoeveel verschillende insecten je ziet.
Bij de splitsing kunnen we niet fout lopen. Alleen de route richting de Feldhornbahn is geruimd. De andere routes zijn in de winter niet of alleen met sneeuwschoenen begaanbaar.
Wanneer we ons hoogste punt voor vandaag bereikt hebben gaat het verder alleen nog maar bergaf. Het pad waar we wandelen heeft de afgelopen dagen in de zon gelegen en is sneeuwvrij.
Toch komen we ook weer op stukken waar het pad nog wel met sneeuw bedekt is.
Hier is het oppassen want door het dooien en weer opvriezen kan het op sommige punten verraderlijk glad zijn. Vooral Emmy is voorzichtig, na haar val in 2019 heeft ze toch een beetje angst voor gladheid.
Het weer is vandaag zoekende, in eerste instantie lijkt het of de wolken het toch gaan winnen van de zon.
We komen op de Hochleite. De Hochleite is een vlakte hoog boven het Stillachdal, die zich naar het noorden uitstrekt. Tussen de weilanden waar in de zomer koeien grazen, wordt de wandeling vlakker en ook voor ons zonniger.
Naast het panoramische uitzicht op de bergen is het uitzicht op het Stillachtal en het hoofdmassief van de Allgäuer Alpen het meest indrukwekkend.
We arriveren bij berggasthof Hochleite. Het terras ligt in de volle zon, hier moeten we natuurlijk even een cappuccino stop maken.
We hebben inmiddels 3,1 kilometer gewandeld en zouden naar later bleek bijna op de helft zijn van het aantal kilometers wat we vandaag wandelen.
Het terras is druk bezocht, de eigenaar en zijn vrouw lopen de benen uit hun lijf, de kwaliteit van het gebodene is uitstekend.
Vanaf het berggasthof gaat het via serpentine bochten richting het gehucht Schwand
We zijn inmiddels zover gedaald dat de sneeuw niet meer op de weg ligt.
Iedere keer is het uitzicht weer anders maar het verveelt absoluut niet.
In Schwand is er de keuze mogelijkheid om richting Oberstdorf te gaan of richting de Feldhornbahn. Wij besluiten onze route te vervolgen richting het dalstation van de lift.
We kijken achterom en kijken omhoog waar we vandaan gekomen zijn.
Opnieuw een heerlijke blik op de Allgäuer Hochalpen.
We steken de Stillach over, de rivier waar het dal naar vernoemd is.
We arriveren bij het dalstation van de Fellhornbahn.
Naast het dalstation ligt Gaststätte bm Boddar, het terras ziet er uitnodigend uit. We laten deze kans niet voorbij gaan en zoeken een plekje in de zon.
Als lunch eten we een Germknödel. Germknödel (letterlijk: gistnoedel) is een deegspecialiteit. Het gerecht is Oostenrijks maar staat ook hier in het zuiden van Duitsland op de menukaart. Het is een grote, kogelvormige knödel van brooddeeg gevuld met pruimencompôte. Vlak voor het serveren wordt de knödel met gesmolten boter overgoten en met een mix van geraspt maanzaad en poedersuiker bestrooid. Er is ook een variant met boter en vanillesaus. Germknödel wordt altijd warm geserveerd.
Na de lunch stappen we op de bus. We hebben nog even overlegd om door te lopen naar Oberstdorf maar vinden dit te ver. Met lijn 7 rijden we dwars door het centrum naar het station in Oberstdorf. Na een overstap brengt de al vaak genoemde lijn 1 ons terug naar de bushalte in Kornau bij ons hotel.