Duitsland E-bike tour Bad Tölz Starnberg

Langs de minder mooie kant van de Starnbergersee

Vandaag onze laatste dag van onze E-bike tour door Beieren. Het is de eerste dag dat het bewolkt is. De weersvoorspelling voorspelt regen met kans op onweer. Om die reden zitten we al vroeg op onze e-bikes. Om 08:00 uur zijn we onderweg, bijkomend voordeel, op dit tijdstip mag je nog door de voetgangerszone fietsen, dus dat scheelt duwen.

De tocht gaat eerst door de buitenwijken van Bad Tölz. Helaas moeten we daar gebruik maken van doorgaande wegen zonder fietspad. Dus het is oppassen. Na wat klimwerk rijden we in de heuvels richting Bernwies.

Het lijkt alsof je de regen kan grijpen maar wij houden het nog droog.

We verlaten de rustige secundaire wegen en komen op een fietspad.

Of het nu komt omdat wij vroeg vertrokken zijn of dat iedereen bang is voor de regen? We komen geen andere fietsers tegen en ook geen wandelaars. Terwijl het gebied zich hier echt voor leent.

Het landschap is afwisselend maar saaier dan de afgelopen dagen. Misschien komt dat ook wel doordat de lucht nu een andere kleur heeft dan de voorgaande dagen en daardoor het groen er ook anders uitziet.

We kruizen rivier de Loisach.

De Loisach is een 114 kilometer lange linkerzijrivier van de Isar en ontspringt in de buurt van de Fernpas in Oostenrijk en mondt bij Wolfratshausen in de Isar.

We zien na 22 kilometer de Starnbergersee in de verte liggen. Onderweg zijn we nergens iets tegengekomen waar we een cappuccino kunnen nemen. Hopelijk komen we langs het meer wel wat tegen, want we hebben er inmiddels allebei wel trek in gekregen.

Er volgt nu nog 24 kilometer langs het meer.

We hadden gedacht dat de route hier ook direct langs het meer zou gaan maar helaas valt dit tegen. Alleen in de buurt van de plaats Starnberg loopt de route direct aan het meer.

Wanneer je op de kaart kijkt lijkt het alsof het direct langs het meer gaat maar er zijn overal schuttingen geplaatst. De oevers zijn privé bezit en de eigenaren hebben er voor gekozen om hun terrein af te schermen.

Op sommige plaatsen is er een klein strand van de gemeente wat wel voor iedereen toegankelijk is.

We zijn dringend aan een cappuccino toe. Helaas is er langs het meer geen kiosk of restaurant op de route.

We komen langs camping Ambach am See. Hier is de Schwaiblbar. Het is een camping kiosk maar het belangrijkste: ze verkopen cappuccino.

De camping heeft plaatsen direct aan het meer en is volledig bezet.

De camping is kort geleden overgenomen door jonge eigenaars.

Zij zijn gaan vernieuwen en willen de camping een jonge en moderne uitstraling geven. Bij het terras waar wij onze pauze houden hangt een hippie achtige sfeer. We kunnen zelfs kiezen voor een cappuccino met ‘normale’ melk of één met havermelk.

Als we aan het pauzeren zijn voelen we de eerste regendruppels. Als we op de e-bikes stappen trekken we de regenjacks aan.

De route gaat tussen villa’s aan de rechterkant en schuttingen aan de linkerkant door. Bij één van de villa’s valt ons een prachtige poort op. Deze poort staat aan de villa die bewoond werd door de Hongaarse schilder Gyula Benczúr. Hij verkocht de villa aan Waldemar Bonsels de geestelijk vader van Maja de Bij. Op de houten poort staat een Hongaarse spreuk. Vrij vertaald staat er: wie god en zijn vaderland lief heeft is welkom, wie met slechte bedoelingen heeft mag buiten blijven.

Er staan prachtige villa’s op de grondstukken bij het meer.

Niet zo verwonderlijk als je de afstand tot München bekijkt. De jet-set heeft zich hier gesetteld.

We komen langs een grote villa welke op een kasteel lijkt. Het is in gebruik als groepsaccommodatie voor jongeren.

Inmiddels is de regen weer gestopt maar het lijkt of dat niet overal het geval is als we over het meer kijken.

We komen langs Fischermeister Gastl. Een banketbakkerij gecombineerd met een winkel die vis verkoopt. Het gebak komt uit eigen bakkerij logisch dat wij hier een stop maken. De bakkerij is separaat van het visgedeelte. Tot onze verbazing is de straat zeiknat. Hier is meer regen gevallen dan dat wij onderweg te verduren kregen.

We naderen Starnberg hier fiets je weer direct langs het meer. We komen langs Percha een gedeelte van Starnberg wat ingericht is voor badgasten. Vandaag zijn er weinig te zien. De temperatuur is nog steeds aangenaam maar het is geen zwemweer. We rijden nog een klein stukje verkeerd en komen uit bij het hek van een militaire basis. Op het pad stond niet duidelijk aangegeven dat het een doodlopende weg was. Dus omdraaien en de weg weer zoeken.


We zijn in Starnberg, het hotel vinden is dit keer geen probleem, we zijn hier onze vakantie gestart. Helaas is onze kamer nog niet gereed. We zetten onze dagbagage bij het hotel af en rijden naar het centrum van Starnberg.

Bij de pizzeria gebruiken we een late lunch. Onze tour door Beieren eindigt hier. Morgen weer terug naar huis. We kijken terug op een geslaagde week. We hebben onderweg de beslissing genomen om niet nog naar het Hymermuseum te gaan, wat eerst de bedoeling was. Het wordt morgen weer een warme dag en we zijn moe. Een extra dag thuis voordat Peter weer nachtdienst heeft is fijn. Naar later blijkt is dit een zeer goed idee geweest. Op zondag worden we beiden beroerd wakker en na testen blijkt dat we geveld zijn door Corona.