Informatie over een bijzonder ras
De Bayerischer Gebirgs Schweisshund behoort tot de Rasgroep 6 “Lopende Honden en zweethonden”
Via deze pagina willen wij informatie geven over de Bayerische Gebirgs Schweisshund. Nederlandse benaming Beierse bergzweethond. Wij waren zelf de trotse bezitter van Xela een hond van dit ras waar er maar weinig van in Nederland zijn. We hebben niet de pretentie dat de informatie volledig is maar doen een poging om een indruk te geven van dit bijzondere ras.
De Bayerischer Gebirgs Schweisshund heeft een nog niet al te lange geschiedenis.
De jacht op gems steenbok en roodwild verlangde goede zweethonden, in die tijd had de Hannoveraan (Hannoverscher Schweißhund) met zijn goede neus en rustig karakter al een goede naam opgebouwd. Zo kwam de Hannoveraan dus ook in de bergen van Beieren en Oostenrijk terecht, waar naar verloop van tijd bleek dat hij daar door zijn wat te zware voorkomen niet echt geschikt was voor de hoge en ruwe terreinen
Om toch de kwaliteiten van de Hannoveraan in de bergen te behouden kruiste Baron Krag-Bebenburg uit Reichenhall omstreeks 1870 de Hannoveraanse zweethond met de rode Bergbrakken. Daaruit ontstond de lichtere Gebirgsschweishund.
Baron Krag-Bebenburg heeft zich er voor ingezet dat deze hond de naam Bayerischer Gebirgs Schweisshund mocht behouden. In aantal toenemend, verdrongen deze honden de andere plaatselijk gefokte brakken uit de bergen zodat de Bayerischer Gebirgs Schweisshund de hedendaagse begeleider van de beroeps jager en boswachter is geworden.
De Bayerischer Gebirgs Schweisshund behoort tot de lopende jachthonden, daarnaast is hij samen met de Hannoveraanse zweethond ingedeeld onder het hoofdstuk zweethonden. Als hij werkt is hij kalm en zelf verzekerd. Hij is trouw aan zijn baas en voorzichtig met vreemden. De Bayerischer Gebirgs Schweisshund is zeker geen hond die in een kennel buitenshuis gehouden moet worden. Dit kan zijn karakter en de band tussen baas en hond behoorlijk beïnvloeden in negatieve zin. Thuis is hij aanhankelijk en alert op alles wat gebeurt in en om het huis. Als jonge hond gaat hij leuk en vriendelijk om met iedereen, maar dit verandert naarmate hij ouder wordt. Dit houd niet in dat hij agressief wordt maar juist voorzichtiger naar vreemden. Maar kent de hond iemand dan is er niets meer aan de hand.
Belangrijk dat hij de kans krijgt om te doen waar hij uiteindelijk voor gefokt is, jagen en zweetwerk.
Aan de lijn lopen vindt hij niet erg plezierig, dit komt omdat gefokt is om vrij in de bergen te kunnen bewegen .Daar is het immers onmogelijk om met de hond aan de lijn de bergen te beklimmen.
Dit ras wordt gefokt om mee te werken en is eigenlijk niet geschikt voor mensen die daar niet in de gelegeheid voor zijn. De hond heeft veel beweging nodig. Meer info over het ras op de website van kennel van ’t Rutbekerveld