Langs de Achensee naar het Karwendeltal
- Heenreis met stop op camping Aumühle en camping Christophorus
- E-bike tour Achenkirch naar Graimai Alm en retour
- Schmirntal Kalte Herberge
- E-bike tour Scharnitz naar de Isar Ursprung en retour
- E-bike tour rondje Mayrhofen
- E-bike tour Fügen naar Schwaz en retour
- Innsbruck Alpenzoo
- Pumafalle vanuit Gschnitz
- E-bike tour vanuit Westendorf
- Hintersee aan de Felbertauernstrasse en Mittersil
- Terugreis met stadsbezoek Wertheim
Net als vorig jaar hebben wij ook dit jaar weer twee e-bikes gehuurd. Het verschil met vorig jaar is dat we dit jaar de fietsendrager bij ons hebben. Dit biedt de mogelijkheid om de e-bikes op de drager te laden en elders kunnen starten.
We hebben de e-bikes opnieuw gehuurd in het Alpbachtal bij RentAB!ke (Rent A Bike). Dit bedrijf vernieuwt ieder jaar de volledige huur bikes. We hebben de 2022 uitvoering van de Raymond Tourer, welke we vorig jaar ook huurden. Helaas voor ons rijdt deze niet zo lekker als in 2021. Daarnaast hebben we pech met het weer. Van de 12 huurdagen konden we de fietsen slechts 6 dagen gebruiken. Volgend jaar gaan we dit anders doen. We huren dan wel per dag of 2 dagen.
We rijden vandaag met de auto naar Achensee en parkeren de auto op parkeerplaats in Achenkirch bij de camping Alpencaravanpark Achensee (betaald parkeren). We laden de e-bikes af en gaan op pad. Maar eerst maken we een stop bij Hotel Fischerwirt om op het terras een cappuccino te drinken.
De route gaat over een fietspad direct langs de Achensee richting Maurach.
We passeren de kapel aan het meer.
Het fietspad gaat direct over Achensee-camping Schwarzenau. Het uitzicht vanaf deze locatie is prachtig maar de faciliteiten op de camping maar vooral de staanplaatsen op het terrein voldoen niet aan onze eisen.
Het fietsen langs de Achensee is een feest overal prachtige uitzichten. Hier zicht op Pertisau aan de andere kant van het meer waar we straks doorheen fietsen.
Achensee zicht op Pertisau.
Over het veengebied, bij Maurach, zien we in de verte Pertisau liggen. We laten Maurach links liggen, als je het dorp wil bezoeken, moet je van het meer wegrijden.
Het veengebied is het enige traject van de route Achenkirch – Pertisau waarbij je niet direct langs het meer rijdt.
Achter Pertisau zie je op de foto de Karwendel dalen liggen.
We komen bij Seespitz het eindpunt van de stoomtrein van de Achenseebahn. Hier kunnen de toeristen overstappen van de trein op de boot. In 2020 en 2021 was het hier doodstil, niet alleen door Covid, maar ook doordat de onderneming failliet was. De deelstaat Tirol, nu de belangrijkste aandeelhouder, besloot 5 miljoen euro te investeren om de Achenseebahn als cultureel erfgoed én als toeristische attractie in stand te houden. De overige aandeelhouders zijn de gemeentes Achenkirch, Jenbach, Eben am Achensee en de Zillertalbahn AG. Meer info over de Achenseebahn vind je in het Oostenrijk magazine. Voor de heropening heeft het spoor en ook de treinen een grondige restauratie beurt gehad.
Tussen Seespitz en Pertisau ligt een boulevard waar een hondenstrand is.
We rijden door Pertisau en stoppen aan het begin van het Karwendeltal bij de Langlaufstüberl. Hier gebruiken we op het terras de lunch.
Het uitzicht vanaf het terras is heerlijk. Het roept voor ons mooie herinneringen op. Wij waren in de jaren 80 op wintersport in Pertisau. Onze (schoon)ouders gingen altijd hier op het terras zitten om de langlaufers te bekijken. Zoals je op de foto ziet gaat het hier richting het Karwendeltal bergaf. Vooral beginnende langlaufers gingen hier regelmatig onderuit. Tot groot (leed)vermaak van vader en moeder Postma. Zolang er tenminste geen letsel was.
We eten gezamenlijk een Kaiserschmarrn. Kaiserschmarrn is een zoet gerecht. Het is een pannenkoek met rozijnen bestrooid met poedersuiker, die in grove stukken wordt gesneden en traditioneel geserveerd wordt met appelmoes of compôte en preiselbeeren (rode bosbessen). We hebben regelmatig een Kaiserschmarrn gegeten en deze bij dit restaurant hoort bij één van de betere.
We hadden niet ingeschat dat de Kaiserschmarrn zo groot was en hadden nog een Marillenknödel besteld. Normaal gesproken wordt deze geserveerd in gesmolten boter. Bij dit restaurant wordt deze geserveerd in een vanillesaus wat deze nog machtiger maakt. De knödels krijgen we op maar het grootste gedeelte van de saus laten we liggen.
Marille is het Duitse woord voor abrikoos. Met abrikozen gevulde knoedels, gekookt en daarna gewenteld in een mengsel van suiker en broodkruim, worden als hoofdgerecht of toetje gegeten.
We volgen het fiets en wandelpad naar de Falzthurnalm. Tot aan de alm is het pad geasfalteerd. Hierna wordt het tot aan de Gramai Alm een schotterweg (grindpad). Deze is op sommige plaatsen slecht te berijden. Omdat de terugweg alleen bergafwaarts gaat besluiten we terug over de auto route te rijden deze is volledig geasfalteerd.
Achter de Falzthurnalm een prachtige blik op het Karwendelgebergte. Het Karwendelgebergte bestaat voornamelijk uit kalksteen en ziet er hierdoor ruig uit.
Het is niet de eerste keer dat wij dit dal bezoeken. Het kan ons iedere keer weer bekoren.
We komen aan het einde van het dal welke met een voertuig te bereiken is. De Gramai Alm. Hier won Peter via Facebook een overnachting. Hier kan je een verslag van dit weekend lezen.
Op de Gramai Alm nemen we op het terras een cappuccino. We schrikken wanneer we moeten afrekenen, twee stuks voor het schrikbarende bedrag van Euro 9.
Na een pauze op de Gramai Alm gaan we over de autoweg terug. Het gaat gepaard met hoge snelheden want tot aan de Langlaufstüberl gaat het bergafwaarts.
We rijden door het dorp en voor we er erg in hebben rijden we weer langs het meer. De route terug naar Achenkirch is gelijk aan de heenweg maar toch zijn de uitzichten telkens weer anders.
We krijgen Maurach al snel weer in zicht.
We komen aan bij de bocht van het meer bij Maurach. De wind is opgestoken en we kunnen volop genieten van de kite-surfers.
We komen weer bij het veengebied. In het voorjaar staat het droog en kan je in het gebied wandelen.
We hebben nog een stukje te gaan tot Achenkirch en vervolgen onze weg langs het meer.
Het fietspad loopt tussen Maurach en Achenkirch voor een deel direct langs de drukke Bundesstrasse B 181 de Achenpas. Gelukkig is het niet zo lang want het is niet het mooiste stuk van het traject.
Aan de overkant van het meer zien we de Gaisalm liggen. Het is alleen te voet of met de boot bereikbaar.
We komen terug in Achenkirch. We kijken terug op een heerlijke e-bike tour.