De andere kant van Amsterdam
Augustus 2022, het laatste weekend voor we vertrekken om 3 weken naar Oostenrijk te gaan. Omdat we in de vakantie weer 12 dagen een e-bike huren, willen vandaag nog wat kilometers in de benen krijgen.
We rijden vanaf huis via de “groene” route over het Oudelandsdijkje richting Ilpendam.
We komen in Overleek langs de theetuin. Hier kan je fluisterbootjes huren en uiteraard genieten op het terras van het mooie polderlandschap onder genot van een hapje en een drankje. Wil je een fluisterbootje huren wees er dan vroeg bij.
Het is druk bij de theetuin. Wij zijn net van huis vertrokken en hebben daarom (nog) geen behoefte aan een pauze.
Voordat de weg verder gaat naar Monnickendam slaan wij rechtsaf en rijden door de polder naar Broek in Waterland. Onderweg worden we overvallen door een regenbui terwijl de weerapp geen regen voorspeldde.
We willen in Broek in Waterland even de bui afwachten maar alle horeca is gesloten. We schuilen onder een boom tot de ergste regen voorbij is.
Het dorp heeft een beschermd dorpsgezicht en telt tientallen rijksmonumenten.
Wanneer je het dorp inrijdt, vallen direct de houten vrijstaande huizen op. Voornamelijk grijs gekleurd met een uitschieter naar groen, zachtgroen en blauw.
Deze huizen bepalen het karakter van het dorp. Het beschermde dorpsgezicht bestaat uit smalle straten, een grote kerk als middelpunt, houten woningen rondom het water, een ophaalbrug, er valt voldoende te bekijken.
Het oudste gebouw van het dorp is de hervormde Sint-Nicolaaskerk, die uit de 14e eeuw stamt. Nadat hij door de Spanjaarden in 1573 in brand was gestoken, werd hij in 1628 op de oude fundamenten weer opgebouwd. Een deel van het interieur stamt nog uit de zeventiende eeuw. Helaas was er geen mogelijkheid om het interieur van de kerk te bekijken.
Het dorp groeide in de 17e eeuw uit tot renteniersdorp voor bemiddelde Amsterdammers. Ook handelaren en reders woonden in de statige houten panden, vaak geschilderd in een tint grijs die bekend staat als “Broekergrijs”, en versierd met een deurkalf. De huizen hebben een ceremoniële voordeur. Deze werd alleen gebruikt bij bruiloften en begrafenissen.
Een deurkalf of kalf is een tussendorpel in een kozijn die een deur scheidt van het bovenlicht boven de deur.
Tot 1991 was Broek in Waterland een zelfstandige gemeente sinds 1991 maakt het deel uit van de gemeente Waterland.
Na Broek in Waterland gaat het verder naar het dorp Zuiderwoude, dat ook onderdeel is van de gemeente Waterland.
Ook in Zuiderwoude een ophaalbrug welke kenmerkend is voor de dorpen in Waterland.
Vanaf Zuiderwoude gaat het richting Holysloot. Het fietspad gaat werkelijk dwars door de weilanden en over het gras.
Er moeten een aantal sloten overgestoken worden door middel van loopplanken. De fiets neem je mee over de rails.
Bij slecht weer zal de route behoorlijk drassig zijn.
In het filmpje zie je Peter zijn e-bike over de sloot brengen. Het is echt passen en meten. Emmy heeft een fiets met extra brede banden, deze banden vallen niet in de rails dus wordt het op- en afrijden extra lastig.
We komen aan bij de Holysloter Die. Deze steken we over met het fiets- en wandelpontje.
Het pontje ligt nog aan de zijde van Holysloot maar is al snel bij ons. Het pontje kost Eur 1,50 per persoon per overtocht. Met passen en meten kunnen er maximaal 8 personen met een fiets mee.
We zijn in Holysloot, Holysloot is een dorp in landelijk noord van de gemeente Amsterdam. Het dorp heeft een beschermd dorpsgezicht. De ligging is geïsoleerd. Het dorp is voor het gemotoriseerde verkeer over één toegangsweg bereikbaar. Het dorp bestaat uit één straat namelijk de Dorpsstraat.
De naam Holysloot betekent ‘laaggelegen gebied aan een sloot’
We genieten van een pauze bij Het Schoolhuis. Zoals de naam al doet vermoeden is deze gevestigd in de oude dorpsschool. Wie denkt wat een bekend gebouw? Dat kan kloppen, het werd gebruikt voor opnames van de serie Tweede Hans van omroep Max welke in het voorjaar van 2022 werd uitgezonden.
Het volgende dorp van landelijk noord is Ransdorp, herkenbaar aan de kerktoren zonder spits.
De toren van Ransdorp is 32 meter hoog en werd gebouwd tussen 1502 en 1542 in gotische stijl naar een ontwerp van Jan Poyt. In 1542 was het geld op, zodat het niet meer mogelijk was om de torenspits te bouwen. Ook de slappe veengrond zorgde voor hoge kosten. De aanpalende kerk is van 1719; de vorige ging in 1715 verloren door brand als gevolg van een blikseminslag. De toren en de kerk werden tussen 1936 en 1938 gerestaureerd. De toren deed tijdens de Tweede Wereldoorlog dienst als uitkijkpost voor de Duitsers. Het kerkgebouw werd in 2006 door Stadsherstel Amsterdam gerestaureerd.
Na Ransdorp komen we in Durgerdam. Durgerdam is een dijkdorp in Landelijk Noord, het landelijke deel van het Amsterdamse stadsdeel Noord. Het dorp heeft de status van beschermd dorpsgezicht. Tussen 1818 en 1921 maakte het deel uit van de gemeente Ransdorp, totdat die opging in de gemeente Amsterdam. Durgerdam ligt in de zuidoosthoek van de streek Waterland, aan het IJmeer, een deel van het IJsselmeer, de voormalige Zuiderzee.
In 1421 zorgde noodweer voor een grote overstroming van de Zuiderzee: de Sint-Elisabethsvloed. Om herhaling van een dergelijke ramp te voorkomen kregen de mensen in dit gebied in 1422 toestemming een zeedijk aan te leggen, die de Waterlandse Zeedijk werd genoemd. In de bocht van die dijk ontstond het dorp Durgerdam. Bijzonder is hier dat de “tuinen” van de bewoners aan de overkant van de dijk liggen. De meeste bewoners hebben hier een zitje neergezet of waslijnen om de was te drogen. Tegenover Durgerdam ligt het eiland Pampus. Pampus is een kunstmatig eiland dat is gebouwd in 1887 als een onderdeel van de Stelling van Amsterdam. Pampus is in de zomermaanden te bezoeken per boot inclusief een rondleiding. Voor meer informatie ga naar de website van Pampus
We laten Durgerdam achter ons en fietsen verder.
We vervolgen onze route richting de wijk Nieuwendam. Aan de overkant zien we IJburg. IJburg is een woonwijk en Vinex-locatie in het oosten van de gemeente Amsterdam. Kenmerkend aan de wijk is dat ze op een archipel van kunstmatige eilanden in het IJmeer is gelegen. De eilanden waaruit IJburg bestaat zijn Steigereiland, Haveneiland, de drie Rieteilanden, Centrumeiland, Strandeiland en het toekomstige Buiteneiland. IJburg maakt deel uit van het stadsdeel Oost.
We rijden door Nieuwendam. Normaal gesproken hadden we dit kunnen vermijden maar door de afsluiting van een fietspad moeten wij door de bebouwde kom in plaats van door een polderlandschap.
We passeren de brug over het Noord Hollands kanaal tussen Nieuwendam en de wijk Banne Buiksloot. Vanaf de brug zien we Krijtmolen d’Admiraal. Een uniek rijksmonument, gebouwd in 1792, in opdracht van Elizabeth Admiraal. De Krijtmolen is de laatste wind gedreven tras- en krijtmolen ter wereld. Een prachtig voorbeeld van industrieel erfgoed, dat al meer dan 225 jaar een belangrijke plaats inneemt in de geschiedenis van Amsterdam.
We komen in Kadoelen, een wijk waar wij van 1983 t/m 1994 gewoond hebben. Kadoelen is een wijk in stadsdeel Amsterdam-Noord. Tot 1966 was het een buurtschap in de gemeente Landsmeer. De wijk wordt door de ringweg A10 gescheiden van Landsmeer en is nog steeds erg landelijk en doorsneden met veel sloten. Kadoelen hoorde tot 1966 bij Landsmeer. Vanwege de komst van de Ringweg A10 is Kadoelen destijds onder veel protesten van de bevolking en het gemeentebestuur van Landsmeer door de gemeente Amsterdam geannexeerd.
Na de Kadoelen komen we in recreatiegebied ’t Twiske. Het Twiske is een recreatie- en natuurgebied en een typisch Noord-Hollands veenplassengebied in de Zaanstreek. Het ligt ten noordwesten van Amsterdam en behoort tot de gemeenten Landsmeer en Oostzaan. Het dankt zijn naam aan het gelijknamige riviertje. Hier vind je een Relive filmpje van onze E-bike tour in juni 2021.
We passeren de overweg in Purmerland. Nog een klein stukje en we zijn weer thuis.