Vanuit Hoenderloo via Deelerwoud, Loenen en Dieren
We starten voor deze tocht opnieuw vanaf Hoenderloo bij camping ’t Veluwshof. Dit keer slaan we bij het verlaten van de camping rechtsaf richting Beekbergen en Loenen.
Via fietspaden bereiken we de brug over de A50 vanaf hier rijden we een stuk over een secundaire weg voordat we het Loenense Bos ingaan. We passeren het Tolhuis. Dit tolhuis staat er al vele jaren en is inmiddels een monument.
Passanten die langs het tolhuis kwamen moesten betalen om verder te mogen, de zogenaamde retributie. Deze tol werd geheven voor de aanleg en het onderhoud van water- en landwegen en bruggen. Het tolhuis lag aan de doorgaande weg.
Deventer – Klarenbeek – Loenen – Groenendaal – Arnhem vice versa.
Nu wordt het particulier bewoond.
In het Loenense bos ligt ook de Loenense waterval. Dit keer passeren we deze niet. Wie wil weten hoe deze eruit ziet kijkt op ons verslag uit 2020 Loenense Waterval.
We bereiken Loenen waar we op het terras van De Loenermark neerstrijken om een cappuccino te drinken.
Zoals overal in de horeca heeft men hier ook een gebrek aan personeel en duurt het lang voordat we geholpen worden en de kopjes op onze tafel staan.
Wanneer we eindelijk onze cappuccino krijgen is deze lauw. Wanneer we dit later in een recensie op Google melden reageert de eigenaar sportief en bied ons bij een volgend bezoek een gratis cappuccino aan. Die gaan we vast nog wel een keer ophalen.
We zitten er wel heerlijk in de zon maar moeten toch verder, we hebben pas 12 kilometer gefietst en hebben er nog 40 te gaan.
We gaan verder en missen een afslag waardoor we bijna de verkeerde kant op rijden. Gelukkig komen we er op tijd achter en rijden richting Eerbeek en Laag Soeren.
We passeren in Laag Soeren het Priessnitzmonument (Torentje van Jut). Hoe ontstond dit monument? Jut van Breukelerwaard was een inwoner van Laag-Soeren, die halverwege de 19e eeuw leed aan reuma. Zijn genezing zocht hij in een Duits kuuroord. Toen de koud water behandeling bleek te werken, wilde hij ook in Laag-Soeren een water-geneeskrachtig centrum oprichten. Dat centrum kon voor zijn kuren het Veluwse water gebruiken. In 1849 kocht hij het Huis Laag-Soeren met landerijen, waarop hij de geneeskrachtige badinrichting Bethesda liet bouwen. Het water werd betrokken uit de Soerense Sprengen. Ter ere van vier watergeneeskundigen, Vincent Priesnitz Oertel, Flusse en Rausse, van wie men methoden in Laag-Soeren toepaste, richtte Jut Van Breukelerwaard omstreeks 1860 het Priessnitzmonument op.
Op het monument staan alle vier de namen van watergeneeskundigen. Priessnitz (merk op dat deze naam met dubbel-s wordt geschreven) staat aan de kant van de Priesnitzlaan. Daarom werd het monument Priesnitzmonument genoemd. Soms wordt het ook wel het Torentje Van Jut genoemd, om geen van de vier heren voor te trekken. Het monument bestaat uit een stenen vierkant onderstel, met een inham aan elke zijde met daar boven een naam van een geneeskundige. Daarop is een een soort van torenspits geplaatst, vandaar misschien wel haast zeker de naam “Torentje van Jut”. (Bron www.de-veluwenaar.nl)
Bij het monument is ook de geschiedenis te vinden. Onduidelijk is nu of Priessnitz met 1 of 2 x s geschreven moet worden. De gemeente Rheden hanteert op het bordje bij het monument 2 maar de straat waar aan het monument gelegen is heet Priesnitzlaan met 1 s!
Het landschap is afwisselend, fietspaden door de weilanden worden afgewisseld met bos.
We zijn midden in het nationaalpark Veluwezoom.
We passeren de Carolinahoeve. Een monument welke al meer dan 250 jaar oud is. Deze is eigendom van Natuurmonumenten en werd onlangs gerenoveerd en opnieuw verpacht. Je kan hier prima een stop maken. Wij hebben dit niet gedaan.
Bij de Carolinahoeve is door Natuurmonumenten een kruidenrijk mengsel gezaaid om insecten aan te trekken. Dit verklaart ook het veld met het Vingerhoedskruid. Deze bloem is in trek bij de hommels. De plant is overigens giftig en bevat een stof die vroeger gebruikt werd door artsen bij hartritmestoornissen.
Voordat we Loenermark bereiken mag er nog even geklommen worden over de Zijpenberg en Valenberg.
De Veluwe is een schitterend stuk natuur waar het nooit verveeld.
We bereiken het Loenense Bos. Als we deze verlaten komen we nog langs het Ereveld. Als je deze nog nooit bezocht hebt moet je een stop maken. Indrukwekkend! Klik hier voor verslag.
Na 58.2 kilometer komen we moe maar voldaan weer op de camping terug.
