Heenreis met stops in het Eisenbachtal, Bayern en een paar dagen aan de Hopfensee
- Heenreis
- Falzthurnalm
- Pertisau Gaisalm Achenkirch
- Birkhahnbahn Kopssee Galtür
- Kaiserklamm
- Padastertal
- Prad am Stilfserjoch
- Leitenwaal en Bergwaal
- Stilfseralm
- Laas
- Latschanderwaalweg
- Schnalzerwaal en Stabnerwaal
- Fietstocht door de Vinschgau
- Kneipp Anlage Prad
- Sommerach
Wanneer we voorjaar 2018 onze vakantieplannen maken zijn er opnieuw een aantal ideeën. Onze vrienden Jan en Paula horen onze plannen en vragen of ze met ons mogen meereizen. Uiteraard zijn zij van harte welkom, we gaan dit jaar naar het Zillertal en Süd Tirol in Italië.
We starten op onze favoriete camping Hell in het Zillertal, daarna gaan we verder naar camping Sägemühle in Prad. Dit op basis van onze goede ervaringen vorig jaar zomer. Wil je virtueel met ons meereizen? Lees dan gerust verder.
Overnachting in het Eisenbachtal met caravan pech
Doordat Peter op zondag nog moest werken vertrekken we dit jaar op dinsdag. De maandag benutten we om de laatste zaken in te pakken en niet geheel onbelangrijk het goedkeuren van de foto’s van onze woning voor de website Funda. Ons huis gaat nadat wij er 24 jaar gewoond hebben in de verkoop. De makelaar verzekert ons dat wanneer wij terug komen de woning verkocht is. Spannende tijden maar eerst gaan we genieten van onze vakantie.
Onze eerste overnachting staat gepland op camping Eisenbachtal in Girod Montabaur. Deze camping hebben we al meer bezocht en ligt op 375 kilometer van onze woonplaats. Een mooie afstand voor een eerste dag.
We worden uitgebreid begroet door de campingeigenaar de heer Wolf door zijn gasten liefkozend “Herr Wolfie” genoemd. Ook al zijn we er vorig jaar niet geweest, geen modernisering en veranderingen, wat blijft is de goede sfeer. Ondanks dat we hier aangekoppeld kunnen blijven staan kiezen wij ervoor om af te koppelen omdat je dan een staanplaats krijgt met aan drie kanten een heg. Veel rustiger voor onze hond Xela.
Bij de camping heeft de heer Wolf, die oorspronkelijk bioloog is, twee biotopen aangelegd. Een wandeling door deze biotopen is vaste prik en erg fijn om de benen te strekken na de reis.
Het avondeten genieten we zoals altijd bij verblijf op deze camping in het naast gelegen hotel restaurant Freimühle. Ook dit keer worden we niet teleurgesteld, een heerlijke maaltijd wordt geserveerd. En na de maaltijd zoals altijd een schnaps van het huis.
Na een goede nachtrust staan we klaar om te vertrekken. We hebben sinds dit voorjaar een nieuwe caravan en rekenen niet op pech. Helaas blijkt dit wel het geval te zijn. De stekker van de caravan wil met geen mogelijkheid in de contactdoos van de auto. Wanneer we het nader inspecteren zien we dat bij het verwijderen uit de contactdoos de stekker gedraaid is. We bellen de ADAC, die wil ons komen helpen maar adviseert ons om de ANWB te bellen. Wanneer zij door de ANWB ingeschakeld worden is de hulp gratis anders betalen wij de kosten. We bellen de ANWB en horen dat de wachttijd circa 2 uur is.
Er rest ons niets anders dan te wachten. Ondertussen komt dhr Wolf voorbij en vraagt waarom wij nog niet vertrokken zijn. Wij geven hem de reden en gelijk biedt hij ons aan dat we op zijn kosten één nachtje mogen blijven indien we niet tijdig van de camping af kunnen. De camping hanteert namelijk nog een strikte middagspauze van 13.00 tot 15.00 uur. De ADAC lost het probleem met een noodoplossing op. Uiteindelijk kunnen we rond 12.00 uur gaan rijden. De hele vakantie zouden we trouwens last van het stekker probleem houden.
Ons oorspronkelijke plan om naar de kleine camping aan de Hopfensee te rijden valt in het water. We gaan op pad en kijken wel hoe ver we komen. Het is drukkend warm waardoor het reizen vermoeiend is. We besluiten dan ook na 300 km het voor gezien te houden en zoeken een camping op in de camping app.
We komen terecht op een typisch Duitse camping, camping Frankenhöhe. Veel vastkampeerders en oubollig. Wel is het sanitair recent vernieuwd en ziet er schoon en verzorgd uit.
Omdat er geen restaurant in de buurt is en het campingrestaurant gesloten eten we een salade voor de caravan. Tijdens het eten begint het te regenen er rest ons niet anders om de caravan in te gaan. De ramen wijd open om nog een zuchtje wind te vangen.
Na een verkwikkende nachtrust breken we op en rijden we richting de Hopfensee. We hebben bij haus Guggemos welke een kleine boerencamping heeft gereserveerd voor twee nachten.
Twee nachten aan de Hopfensee
Bij aankomst op de camping is het droog maar zwaar bewolkt. We installeren de caravan op zijn plekje en laten Xela uit. Wanneer we aan een kopje thee zitten horen we de eerste druppels kletteren op het dak van de caravan.
Het is ook de laatste keer dat we van het uitzicht op de foto kunnen genieten. Tot ons vertrek op zaterdagochtend regent het 40 uur onafgebroken. Ons plan om morgen, vrijdag, een wandeling op de Tegelberg te maken valt letterlijk in het water.
Nog een reden van onze stop aan de Hopfensee is een afspraak met Kicki en Ron. Zij zijn naar Oostenrijk geëmigreerd en de trotse eigenaars van haus Tanhof net over de grens in het plaatsje Jungholz. Zij hebben een broertje van Xela, onze Bayer, al jaren is het plan om broer en zus elkaar te laten ontmoeten en nu gaat het eindelijk gebeuren.
Op weg naar camping Hell in het Zillertal
Zaterdagochtend wanneer we gaan vertrekken is het droog, De camping is ons goed bevallen ondanks dat deze klein is en weinig faciliteiten heeft. Het is basic kamperen omdat er weinig sanitair is voor de ongeveer 25 staanplaatsen die er zijn
We komen aan bij onze favoriete camping Hell in het Zillertal. Er is opnieuw geïnvesteerd in de camping die tegenwoordig de naam Hells Ferienresort voert. Een nieuwe receptie waarbij de receptie van de camping en de appartementen gecombineerd zijn. Een nieuwe inrit met kenteken herkenning dus het gepruts met een magneetpas is over en een nieuwe winkel met groter assortiment.
Ook het terras van het restaurant is vernieuwd. Het ziet er allemaal gelikt uit. We worden hartelijk begroet door de eigenaren Karin en Alois Hell en de medewerkers van de receptie. Het voelt direct weer als thuiskomen.
We zetten onze caravan op het vertrouwde plekje aan de Alte Wiese en dan is het wachten op onze vrienden Jan en Paula die ook vandaag aankomen. Het zonnetje is inmiddels gaan schijnen dus onze dag kan niet meer stuk.
Rond 16.00 uur arriveren Jan en Paula. Nadat zij de caravan geïnstalleerd hebben en het eerste biertje gedronken is gaan we richting het campingrestaurant. Hier genieten we van een heerlijke maaltijd. De ontspanning in het Zillertal is begonnen.