Oostenrijk juni 2008 terugreis

Stops op camping Biberhof in Biberwier en Eisenbachtal Montabaur

Dinsdag 24 juni 2008

Na 14 dagen Zillertal tijd om te vertrekken. Helaas niet verder maar vast een stukje terug. De laatste paar dagen van onze vakantie willen we doorbrengen in het Zugspitzgebied. Onze keuze is gevallen op camping Biberhof in Biberwier. Achteraf zou blijken dat dit een verkeerde keuze was. 

Omdat de afstand klein is rijden we, in tegenstelling tot de reis door Duitsland heen, gezamenlijk. Wij koppelen als eerste de caravan achter de auto en staan klaar voor vertrek. Wanneer wij klaar zijn kunnen JaPa de caravan gaan aankoppelen. Ondanks dat het volgens de fabrikant niet mogelijk is zitten de afstandbediening van onze movers op een zodanige frequentie dat zij elkaar storen

Vaste prik voor het wegrijden is natuurlijk controleren of de verlichting functioneert. Ondanks dat Jan dit eergisteren getest had laat de verlichting van de caravan het weer af weten. Inmiddels weten we dat het  niet aan de auto ligt maar de stekker van de caravan de boosdoener is. Jan loopt naar de receptie om de OAMTC te laten waarschuwen. Echter Alois, de campingeigenaar, heeft een betere tip. In Strass op zo’n 5 minuutjes rijden zit een auto elektronica handel welke het waarschijnlijk wel op kan lossen. Besloten word dat wij vast richting de camping in Biberwier gaan en dat Japa na reparatie in Strass zullen volgen.

Wij vertrekken om 12.15 uur en zijn om 14.30 uur op de camping in Biberwier. De camping is erg rustig en we hebben de plaatsen voor het uitzoeken.

Net als wij een keuze gemaakt hebben en de caravan zijn plaats gezet hebben komen JaPa er aan. Ze zijn 28 Euro lichter maar een nieuwe stekker rijker en verlost van hun verlichtingsproblemen. De rest van de dag luieren en lezen we wat. Tijdens het eten worden we beiden overvallen door buikkrampen en bijbehorende ongemakken. We gaan vroeg naar bed in de hoop dat het morgen allemaal weer over is.

Weissensee en Mitterersee, rondwandeling om de meren bij de Fernpas

Woensdag 25 juni 2008

Wanneer we opstaan voelen we ons beiden gelukkig weer wat beter. Bij de receptie liggen diverse folders met wandelingen waarbij de wandelingen langs de meren (Seerundwanderung) ons het meeste aan spreekt.

De wandeling start direct op de camping. Langs het dorp Biberwier, Alpencamping en het dalstation van de Sommerrodelbahn geraken we op de Lärchensteig. In 60 minuten bereiken we Weissensee.

Hier kopen we bij een snackkarretje een blikje om onze dorst te lessen. Vanaf de Weissensee zetten we koers naar de Mitterersee. een idyllisch gelegen meertje waar in diverse mensen aan het zwemmen zijn. Helaas hebben wij de zwemkleding thuis gelaten maar dat weerhoudt ons er niet van om een voetenbad, zeg maar gerust kniebad te nemen. Het water is heerlijk en dat voor eind juni!

We vervolgen onze tocht maar schijnbaar zijn we ergens de fout ingegaan of heeft één of andere grappenmaker een bordje weggehaald. We eindigen op de Fernpasbundesstrasse met nergens meer een voetpad te bekennen. Wel een bushalte echter de bus is net geweest en komt pas over twee uur weer. Goede raad is duur, terugkeren hebben we geen zin in en langs de drukke Fernpas lopen al helemaal niet. Als we even verder kijken dan onze neus lang is zien we wel wat platgetreden gras op de berghelling.

We zijn blijkbaar niet de eerste die hier uitgekomen zijn. Als echte einheimischen dalen we de helling af. Hierbij hebben we veel baat bij de lessen van Martin onze Oostenrijkse vriend. Beneden langs het meer ligt overwoekerd met struiken een pad dat al lang niet meer gebruikt is maar ons toch leidt (eerder lijden) naar de geciviliseerde paden.

Vanaf hier is het een makkie. We wandelen terug naar de camping om daar voor de caravan lekker te genieten van het mooie weer. Een wandeltocht van bijna 4 uur waarvan 30 minuten door zwaar terrein zit erop.

Camping verkenning in het Zugspitzgebied, op zoek naar een goede camping

Donderdag 26 juni 2008

Of we gisteren nu te veel van ons zelf gevergd hebben bij het wandelen over de niet gebaande paden dan wel een nasleep van de ongemakken van dinsdag, feit is dat we ons allebei niet fit voelen. Aangezien morgen de terugreis aangevangen wordt en er ongeveer 650 kilometer gereden moet worden besluiten we om vandaag rustig aan te doen.

De camping waar we nu op staan voldoet niet aan onze eisen. Het is namelijk een camping in de categorie vergane glorie. Sanitair is gedateerd echter schoon. De douches zijn smal waarbij er ook nog gedoucht moet worden met muntjes zodat er al een minuut van je douchetijd om is voordat je het water op de juiste temperatuur hebt.

Het beheerders echtpaar onvriendelijk waar van de man de kroon spant met botheid. Ter illustratie: het afvalwater van de caravan loosde ik op een put die in mijn opinie ook daarvoor is en waar ook de kampeerders met een vaste staanplaats het doen. Ik kreeg een scheld kanonnade over me heen dat wil je niet weten. Het bleek dat het afvalwater geloosd moest worden bij het chemische toilet. Hiervan stond niets beschreven in het camping reglement.

Bovendien lopen boven de camping elektriciteitsmasten welke de hele dag door knetteren. Aangezien we toch nog een keer in dit gebied terug willen komen gaan we op zoek naar een alternatief.

We rijden met de auto de overige campings af en concluderen dat er twee in aanmerking komen. Dr Lauth in Ehrwald en Happy camp in Lermoos. Wanneer we volgende keer gaan zal één van die twee onze uitvalsbasis worden.

We doen de laatste boodschappen en brengen de avond gezellig met Jan en Paula voor de caravan door. We duiken er bijtijds in want we willen uiterlijk morgenochtend om 09.00 uur starten.

Vrijdag 27 juni 2008 / Zaterdag 28 juni 2008

Klokslag 09.00 uur staan we klaar om te vertrekken. Om de files bij Würzburg te vermijden kiezen we voor dezelfde route als op de heenweg. Over de A7, A6, A67 en dan de A3. Via een voorspoedige rit bij aangenaam niet te warm weer bereiken wij onze overnachting camping Eisenbachtal in Girod.

Vlak voor wij bij de camping arriveren krijgen wij een telefoontje van Jan met de vraag waar wij ons bevinden. Bij lange reizen rijden we namelijk niet met elkaar op omdat dit veel te vermoeiend is. We zien elkaar op de volgende camping dan wel op een van te voren afgesproken raststätte. Niets voor Jan om te bellen dus stront aan de knikker. Zij blijken een lekke band te hebben met de caravan en konden geattendeerd door medeweggebruikers een parkeerplaats op zoeken. Omdat ook zij een mover hebben is het wisselen van de band niet eenvoudig en hoopte Jan dat wij nog in de buurt waren om te helpen. Helaas moeten wij hem teleurstellen. Overigens had het wisselen met onze hulp ook niet gelukt want de mover zit in de weg bij het verwisselen.

De door hun gebelde ADAC heeft er ook een hele klus aan. Twee uur later dan wij arriveren ook zij op de camping. De vakantie wordt traditie getrouw afgesloten in het restaurant naast de camping. Het is pfifferlingen (cantharellen) tijd en de menukaart staat vol met deze gerechten. En pfifferlingen zijn voor ons een echte traktatie dus wordt er gekozen voor haasfilet in pfifferlingen roomsaus. Een afsluiting van een mooie vakantie in aangenaam gezelschap met ondanks dat de bestemming opnieuw Zillertal was nieuwe ontdekkingen. Morgen nog 375 kilometer en dan slapen we in ons eigen bed. Op de laatste dag scheiden de wegen van JaPa en ons. Wij rijden naar huis en zij gaan via een omweg om hun dochter, kleindochter en schoonzoon in Tiel te bezoeken. Wij worden thuis door Anneke en Ton ontvangen in een fris gewitte en geschilderde keuken, huiskamer en slaapkamer.  

Terug naar Oostenrijk Tirol