Oostenrijk Zillertal juni 2008

Heenreis met overnachtingen op camping Eisenbachtal Montabaur en camping Reutte

Zaterdag 7 juni 2008

Zaterdagochtend geheel volgens schema staat de caravan klaar om aangekoppeld te worden. En worden we uitgezwaaid door Anneke en Ton die op Pien, onze kat, gaan passen en de huiskamer en slaapkamer gaan witten en schilderen. We vertrekken samen met Jan en Paula, buren en vrienden op vakantie. De eindbestemming is nog niet zeker. Dit laten we afhangen van het weer in de Alpen. Wel hebben we uitgebreid vooraf besproken welke wensen er zijn en een aantal campings op het oog waar we naar toe willen.

De eerste stop is zo als altijd op camping Eisenbachtal in Montabaur. Deze ligt op 375 km van huis en is afhankelijk van de drukte op de weg te bereiken in 5 a 6 uur. Nadat we Jan en Paula (JaPa) uitgezwaaid hebben rijden wij een half uur later om 12.15 uur weg. Voorspoedig en zonder files staan we om 17.00 uur op de camping. Jan en Paula zijn er ook net gearriveerd en staan voor ons bij de aanmelding. Uiteraard wil de vriendelijke campingeigenaar Dhr Wolf weten hoe het met ons gaat. Ondanks de drukte neemt hij uitgebreid de tijd voor de begroeting. De camping is redelijk vol wat betekent dat wij een plekje aan de beek krijgen. Niet onze favoriete standplaats, echter wel van JaPa, omdat je de hele nacht het water hoort stromen, en daar heeft de blaas van Emmy wat problemen mee. 

We draaien de pootjes uit en genieten in de laatste zon van een drankje. In het verte zijn de donkere onweerswolken zichtbaar en drie kwartier later barst het onweer met groot geweld los. We moeten er toch uit om te eten. Zoals altijd doen we dit bij restaurant Freimuhle naast de camping gelegen. Als verzopen katten komen we in het restaurant aan en het duurt even eer we droog zijn. Wat de maaltijd betreft worden we niet teleurgesteld de kwaliteit is weer als altijd uitstekend

Zondag 8 juni 2008

Vakantie is voor ons alles op het gemakje. We zetten de wekker op 07.30 douchen, ontbijten en staan om 10.00 klaar om te vertrekken. Gezien de vele wegwerkzaamheden op de A3 in Duitsland kiezen we er voor om Würzburg te mijden. Hier staan dagelijks forse files. In eerste instantie zouden we naar het Salzburgerland naar Badgastein gaan. Echter de weersvoorspelling 16 graden en regen doet ons besluiten de koers te wijzigen.

Japa waren ooit al eens met ons in 2005 en 2006 op onze favoriete camping Hell in het Zillertal en willen daar eigenlijk wel weer heen. Aangezien de temperatuur daar rond de 20 graden is, een uitstekend alternatief. Om de eerder genoemde wegwerkzaamheden te vermijden kiezen we voor de route over de Fernpas. We rijden vanaf Montabaur via de A3, A67, A6 en A7 richting Kempten. Deze route is wel een aantal kilometers meer dan via de A8, maar met deze route vermijden we de wegwerkzaamheden op de A8. Omdat we 550 km op een dag genoeg vinden stoppen we vlak voor de Fernpas op camping Reutte in Reutte. In een mild avondzonnetje genieten we van ons diner. Morgen weer een nieuwe dag.

Maandag 9 juni 2008

We ontbijten in een heerlijk zonnetje dit beloofd een fantastische dag te worden. Aangezien we maar weinig kilometers hoeven af te leggen wordt er ook nog koffie gezet. Tijdens de koffie bespreken we de route dit aangezien het voor Jan en Paula de vuurdoop met caravan op een bergpas is en zij willen weten wat hun te wachten staat.

Als we om 11.00 voor vertrek klaar staan blijkt dat de caravan of de auto van Jan en Paula kuren vertoond. Ondanks dat gisteren alles functioneerde laat een deel van de verlichting van de caravan het af weten. Een uur lang wordt er van alles geprobeerd echter de caravanverlichting wil niet gaan branden. Jan en Paula nemen het besluit om toch naar de volgende camping te vertrekken. Het is tenslotte dag en verlichting in Oostenrijk is niet meer verplicht

We dalen af naar het Inntal en doordat we blindelings de aanwijzingen van de TomTom volgen rijden we de route via het Miemingerplateau. Dit was niet de bedoeling aangezien deze weg met caravan alleen voor ervaren chauffeurs is, vrij smal en een helling van 14% kent. Voor Peter niet zo’n probleem aangezien hij al ervaren in de bergen is. Jan brengt het er echter ook zonder problemen vanaf.

De babbels kwamen ’s avonds bij de borrel! We arriveren om 14.30 bij camping Hell. We staan verbaasd over de drukte op de camping. Navraag bij Alois, de eigenaar van de camping, leert dat het niet te maken heeft met het EK voetbal. Hij denkt zelf dat het komt door de prijs die ze in Nederland van de ANWB ontvangen hebben als meest kindvriendelijke camping. Er zijn nog maar twee plaatsen vrij die langer dan een week bezet kunnen worden. Gelukkig wel aan het laantje waar wij altijd staan maar dan aan de andere zijde, achteraf blijkt het niet eens een verslechtering te zijn. De rest van de dag wordt gebruikt om te installeren en een duik in het zwembad te nemen. 

Volgende pagina juni 2008