Oostenrijk Mutzkopfbahn Nauders -

Wandeling in Nauders en belastingvrij winkelen in Samnaun

Eergisteren waren we in Nauders een dorp waar we in 1985 vakantie vierden. Van die vakantie is de wandeling naar de Schwarzer See en Grünersee in onze herinnering blijven hangen als één van de mooiste. Om te kijken of ons geheugen ons niet in de steek laat gaan we deze vandaag opnieuw doen. We parkeren de auto op de parkeerplaats bij de Mutzkopfbahn. Er zijn weinig parkeerplaatsen maar het laatste plekje is voor ons.

Heel gemoedelijk gaan we in de stoeltjeslift naar boven. Was het vroeger een eenpersoonslift tegenwoordig zit je gezellig met zijn tweeën.

Voordat Emmy Peter leerde kennen was ze ooit in de jaren zeventig hier om te skiën. Tegenwoordig is het alleen een paradijs voor wandelaars en mountainbikers in de zomer. In de winter is het skiën geconcentreerd op de andere dalzijde en staat deze lift stil. Je vindt er echter nog wel de oude borden die de weg wijzen. De familien abfahrt is al niet meer te maken deze is overwoekerd. Men laat hier duidelijk de natuur zijn gang weer gaan.

We starten op de kleine Mutzkopf (1812 meter) waar de stoeltjeslift aan komt. Al glooiend en dalend wandelen we in een uurtje naar de Schwarzersee gelegen op 1712 meter. Dit meer is een zwemmeer, maar veel zwemmers zien we niet. We rusten kort uit en nemen een slok drinken. Vanaf hier moet er geklommen worden naar de Grünersee.

In een half uur bereiken we dit meer wat op 1836 meter ligt. Dit meer ligt in een natuurgebied en er mag absoluut niet in gezwommen, gevist of zelfs turf gestoken worden! We weten ook hoe het meer aan zijn naam komt, het is daadwerkelijk groen van kleur dit in tegenstelling tot de Schwarzer See. Deze is daadwerkelijk zwart van kleur. We kunnen nog verder klimmen tot de top van de grote Mutzkopf maar wij keren dalwaarts.

Via een schotterweg bereiken we Riatsenhof op 1522 meter. Het is aandoenlijk hoe we hier op het terras door de boerendochter geholpen worden. Dat de koffie niet te drinken is nemen we daarom maar op de koop toe. Vanaf Riatschenhof zijn we in twintig minuten over een asfaltweg bij ons uitgangspunt terug.

In de diepte zien we het dalstation van de stoeltjeslift liggen.

Aangezien het nog vroeg in de middag is wil Emmy nog wel even shoppen in Samnaun. Tenslotte ligt het “bijna” op de route naar de camping. We rijden vanuit Nauders via de Norbertshöhe naar het Zwitserse Martina. Tot onze verbazing is de grenspost niet bezet en mogen we zonder douaneformaliteiten Zwitserland inrijden. De weg loopt door een smal dal dat weinig zonuren kent. Op een gegeven moment zien we een afslag waar het richting Samnaun gaat. Deze weg is niet toegankelijk voor vrachtverkeer. We komen er al snel achter waarom. De weg is bochtig voorzien van vele onverlichte tunnels met in de tunnels ook bochten waarbij het niet mogelijk is om elkaar in de tunnels te passeren. Methodiek om deze weg te rijden: voor de tunnel claxonneren, langzaam de tunnel in rijden en bidden dat de tegenligger niet de radio te hard aan heeft of slecht horend is. Zonder kleerscheuren en autoschade bereiken we Samnaun.

Samnaun is een gemeente in het Zwitserse kanton Graubünden. Samnaun is vooral bekend als wintersportplaats en belastingvrije zone. Samen met Ischgl heeft het 210 kilometer aan pistes. Veel mensen komen er speciaal naar toe om belastingvrij inkopen te doen. opvallend is dat velen kilo’s aan suiker hier weg halen. In de zomer kan je in Samnaun schitterend bergwandelen. Kilometers aan paden zijn goed bewegwijzerd.

We slenteren door het dorp en drinken cappuccino bij ons favoriete restaurant. Bij de parfumerie wordt de eau de toilette voorraad voor komende winter aangevuld. Emmy krijgt nog een verlaat verjaardagscadeautje te weten een swatch horloge welke de mogelijkheid bied om van de winter de skiliften te passeren zonder skipas. Het horloge waarvan de wijzerplaat de Matterhorn laat zien biedt de mogelijkheid om de skipas op het horloge te zetten. En uiteraard wordt de tank lachend gevuld, benzine voor minder dan 1 Euro per liter is echt een koopje. Voldaan stappen we in de auto om over de brede weg naar Oostenrijk terug te keren. Omdat morgen een reisdag is houden we een traditie in ere en gaan uit eten. Dit blijkt in Ried nog een hele toer te zijn. Het is of dicht, of ziet er ongezellig uit. Tenslotte komen we terecht op het terras van de pizzeria waar we een heerlijke pizza eten.

Volgende pagina zomervakantie 2008